Επιστροφή στην Ιθάκη

Μετά από 16 χρόνια αυτοεξορίας, ένας συγγραφέας επιστρέφει στην πατρίδα του, την Κούβα. Περνά ένα βράδυ στην ταράτσα ενός φίλου, παρέα με μερικούς στενούς του φίλους.

Εξομολογήσεις, ματαιώσεις, πικρίες και ευχάριστες στιγμές σε μία χώρα που αλλάζει προφίλ. Ο Λοράν Καντέ, σκηνοθέτης του Ανάμεσα στους Τοίχους -για την οποία κέρδισε και Χρυσό Φοίνικα- έχοντας ταξιδέψει αρκετές φορές στην Κούβα τα τελευταία χρόνια, αποφάσισε να γυρίσει μία ταινία για τη φιλία.

Στην Επιστροφή στην Ιθάκη, οι αναφορές στον ομηρικό Οδυσσέα είναι ξεκάθαρες: ένας άνδρας επιστρέφει στον τόπο του και προσπαθεί να βρει τη θέση του στον κόσμο που γνώριζε παλιά. Υπάρχει μία πιστή Πηνελόπη που τον περίμενε πάντα να γυρίσει -και η οποία δεν υπάρχει πια-, υπάρχει η νοσταλγία για την πατρίδα, τα εμπόδια που αντιμετωπίζει εκεί.

Ο Καντέ σε «πείθει» ότι θα μπορούσε να είναι Κουβανός που παρακολουθεί τη ζωή μιας πραγματικής παρέας Κουβανών.

Ωστόσο, η ταινία κουβαλά το βάρος της θεατρικότητάς της και δεν ξεφεύγει τελικά από αυτό που έχουμε δει σε αρκετές άλλες ταινίες. Συζητήσεις περί πολιτικής, ζωής, τέχνης, μια ευρεία περιγραφή πραγμάτων και ανθρώπων που κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά δεν τον κάνουν εύκολα να ταυτιστεί με την ιστορία.

Αν φανταζόσαστε τοπία της Κούβας, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε. Ο Καντέ «περιορίζει» την ταινία του σε μία ταράτσα, αλλά κάπως τα καταφέρνει να δώσει μια αίσθηση της ζωής στην νησιωτική χώρα.

Τελικά να τη δω;

Συζητήσεις, ουσιώδεις και ανούσιες, καλές ερμηνείες, αλλά μία θεατρικότητα που θα κρατήσουν σε απόσταση τον θεατή.

Fun trivia: Η ταινία βασίζεται σε ιστορία του Λεονάρδο Παδούρα, του σούπερ σταρ της κουβανικής λογοτεχνίας.