Rock of Ages
Θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον. Εάν ο σκηνοθέτης Άνταμ Σάνκμαν το πότιζε με αρκετές δόσεις αλκοόλ και ναρκωτικών, το μπόλιαζε με ειρωνία και αυτοσαρκασμό, εάν έδινε τέρμα τα γκάζια. Αλλά το Rock of Ages δεν είναι αυτή η ταινία. Επικεντρώνεται στις προσπάθειες δύο νεαρών (ενός αγοριού και ενός κοριτσιού) να τα καταφέρουν στον σκληρό κόσμο της ροκ. Έναν κόσμο που μοιάζει σχεδόν «αποστειρωμένος», καθώς όλα είναι καθαρά και σχεδόν ρόδινα (έως και ο σούπερ σταρ έχει ανθρώπινη καρδιά). Και δυστυχώς περισσότερο μοιάζει με ποπ πανδαισία, παρά με ροκ μιούζικαλ.
Οι χαρακτήρες του είναι αδιάφοροι. Ειδικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι το ξεχνάς αμέσως (αν και η μετατροπή του Ντιέγκο Μπονέτα από σταρ της ροκ σε ράπερ τύπου Βανίλα Άις έχει πλάκα). Η υπόθεση βαρετή. Τα περισσότερα από τα τραγούδια δεν μπορείς να τα πεις καν ροκ. Και αν διασώζεται κάτι, αυτό είναι ο Τομ Κρουζ που αποδεικνύει γιατί του αξίζει ο χαρακτηρισμός σούπερ σταρ: φορά το “κοστούμι” του αυτοκαταστροφικού ροκ σταρ, Στέισι Τζαξ, ροκάροντας και δείχνοντας ότι μπορεί άνετα να κλέψει (για ακόμα μία φορά) την παράσταση και σε μη πρωταγωνιστικούς ρόλους.
