TV - ΣΕΙΡΕΣTV Κριτικές

Sandy Wexler

two-half-popcorn

Μια τυπική ρομαντική κομεντί που εκτυλίσσεται στο Χόλιγουντ και μιλά για την show biz των 90s είναι το Sandy Wexler, η νέα συνεργασία του Άνταμ Σάντλερ με το Netflix. Η ταινία είναι μία από τις καλές στιγμές στην (κατά γενική ομολογία παραπάνω από κακή) φιλμογραφία των τελευταίων ετών για τον ηθοποιό και ένα προσωπικό στοίχημα που φαίνεται εν μέρει να το κερδίζει. Κι αυτό γιατί το Sandy Wexler που παίρνει τον τίτλο του από τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας, έναν ατζέντη που εκπροσωπεί ταλέντα που θα μπορούσαν -αλλά δεν τα καταφέρνουν- να κάνουν επιτυχία είναι χαριτωμένο παρά την παρουσία του κεντρικού πρωταγωνιστή.

adam-sandler-s-sandy-wexler-is-praised-by-conan-o-brien-and-judd-apatow

Με μία εκνευριστική φωνή και με σκηνές που θα περίμενες να δεις σε μία ταινία Άνταμ Σάντλερ -χαρακτηριστική εκείνη που η Τζέιν Σέιμουρ αναζητά σεξ χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τον σε σχεδόν κωματώδη κατάσταση σύζυγό της-, ο ηθοποιός θαρρείς και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σαμποτάρει την ταινία.

Παρ’ όλα αυτά ερμηνεύει έναν συμπαθέστατο χαρακτήρα, ένα σπάνιο είδος ατζέντη που ενδιαφέρεται πραγματικά για τους πελάτες του, ο οποίος ερωτεύεται την Κόρτνεϊ της Τζένιφερ Χάντσον, μία τραγουδίστρια την οποία ανακαλύπτει και οδηγεί στην επιτυχία. Είναι ένα ζεύγος που μοιάζει παράταιρο, αλλά από την άλλη, η Χάντσον προσδίδει τέτοια απλότητα στον χαρακτήρα της Κόρτνεϊ (ένα είδος Γουίτνι Χιούστον) που σε πείθει ότι θα μπορούσε να ερωτευτεί κάποιον σαν τον Σάντι.

sandy-wexler

Από τα εντυπωσιακά cameo (από τον Τζίμι Κίμελ στον Τζέισον Πρίστλεϊ), μέχρι τις αναφορές στο Χόλιγουντ των 90s, στα ρούχα, την επαγγελματική πάλη που είχε μετατραπεί σε μορφή ψυχαγωγίας, η ταινία διαθέτει αρκετά συστατικά που θα κρατήσουν τον θεατή στην οθόνη του Netflix. Και σίγουρα δεν αποτελεί μία από τις χειρότερες επιλογές που θα μπορούσε να κάνει ο Άνταμ Σάντλερ.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *