Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης

Έφυγε την ημέρα της μεγάλης γιορτής της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο άνθρωπος πρώτα κι έπειτα ο ηθοποιός. Αυτός που φώναζε «πελάααατες μου», που έτρεχε ακατάπαυστα, ξεκουράστηκε επιτέλους, μετά από τα πολλά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα.

Ο λατρεμένος ηθοποιός είχε μπει στο σινεμά σχεδόν από τύχη: η γνωριμία του με τον Νίκο Κούνδουρο (τότε που και οι δύο είχαν εξοριστεί στη Μακρόνησο) οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία Μαγική Πόλις.

Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε ταινίες όπως Ο δράκος, Μανταλένα, ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως φροντιστής στα πλατό.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν, όμως, ένα πνεύμα αεικίνητο. Αφού (μαζί με τον Πάνο Γλυκοφρύδη) δημιουργεί την εικόνα ενός ανθρώπου «πολυτεχνίτη κι ερημοσπίτη», ενός σύγχρονου ανθρώπου που προσπαθεί να ξορκίσει τη φτώχεια του τρέχοντας συνεχώς και αδιαλείπτως, αποφασίζει να φτιάξει και τη δική του εταιρεία παραγωγής, θέλοντας να έχει μεγαλύτερη «εποπτεία» επί του τελικού προϊόντος.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν ένας άνθρωπος που έφτιαχνε ταινίες για το κοινό. Για να κάνει τους ανθρώπους να γελούν. Με τρόπο όμορφο, ανεπιτήδευτο. Γύρισε έτσι περισσότερες από 120 ταινίες, με ένα χιούμορ δικό του, βάζοντας για πάντα τη σφραγίδα του στο ελληνικό σινεμά.

Κι έπειτα επέστρεψε ήσυχα σε ρόλους πιο δραματικούς, στις Ήσυχες Μέρες του Αυγούστου και στο Όλα είναι δρόμος του Παντελή Βούλγαρη.

Τάιλερ Ντέρντεν