Το Βαποράκι (The Mule)
Μια πραγματική ιστορία μετατρέπεται σε μία σκατολογική κωμωδία. Ο Ρέι επιστρέφει στην Αυστραλία από ένα ταξίδι, έχοντας στο στομάχι του δεκάδες συσκευασίες με ηρωίνη. Οι Αρχές κάτι ψυλλιάζονται και έτσι αποφασίζουν να τον κλείσουν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, μέχρι να… γίνουν τα αποκαλυπτήρια. Εκείνος, όμως, αρνείται πεισματικά να πάει στην τουαλέτα και αποφασίζει να δυσκολέψει το έργο της αστυνομίας.
Ιδού μια αυστραλέζικη ταινία που θα μπορούσε να θυμίζει βρετανική κωμωδία. Η μικρή κοινωνία, η αργκό γλώσσα, η εμμονή με το ποδόσφαιρο είναι στοιχεία που με επιτυχία χρησιμοποιεί η Βρετανία εδώ και χρόνια για να κατασκευάσει τις κωμωδίες της. Εδώ τα βλέπουμε στην άλλη άκρη του κόσμου, να χρησιμοποιούνται με τον ίδιο περίπου δημιουργικό τρόπο.
Η αρχή είναι μάλλον υποτονική. Ο Ρέι εμφανίζεται ως ένας μάλλον ντροπαλός και ήσυχος νεαρός, ο οποίος θα πειστεί να μεταφέρει ναρκωτικά -για κάποια χρέη του πατριού του μαθαίνουμε. Λίγο narco-thriller, λίγο αστυνομική περιπέτεια, λίγο κωμωδία και έτοιμη η συνταγή της ταινίας. Αν και δεν μπορώ να πω ότι βρήκα κάτι κακό στο The Mule -το οποίο προβλήθηκε στις πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας- δεν υπάρχει και κάτι που να μπορώ ότι μου άρεσε ιδιαίτερα.
Αποτελείται μάλλον από πράγματα που έχουμε ξαναδεί, ενώ το θέμα του είναι σίγουρα μη κινηματογραφικό (όπως και να το κάνεις μια αηδία σου έρχεται σε ορισμένες σκηνές). Ο Χιούγκο Γουίβινγκ ερμηνεύει έναν ρόλο απολαυστικό μεν, καρικατούρα δε.
Καθώς μεγάλο κομμάτι της ταινίας εκτυλίσσεται μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, το The Mule αποκτά έναν απρόσμενα κλειστοφοβικό χαρακτήρα. Ο συν-σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Άνγκους Σάμπσον στον ρόλο του Ρέι δεν κάνει ουσιαστικά τίποτα. Περιμένει, ιδρώνει, ξεϊδρώνει. Με το αθώο ύφος του καταφέρνει σε ένα βαθμό να κερδίσει τον θεατή.
Το μεγάλο πρόβλημα έρχεται από τη μέση και μετά, οπότε η ταινία γίνεται ένα μάλλον τυπικό crime movie, με το απαραίτητο -αλλά κάπως αναμενόμενο- σεναριακό twist.
Τελικά να τη δω;
Όχι ακριβώς ευχάριστη ταινία, δεν περιλαμβάνει πολλά καινούρια στοιχεία, αλλά ίσως κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή.
Fun trivia: Ο Τζέιμι Μπράουν έγραψε το αρχικό σενάριο, βασιζόμενος σε άρθρο εφημερίδας για ένα λαθρέμπορο ναρκωτικών, ο οποίος συλλαμβάνεται σε αεροδρόμιο της Νέας Ζηλανδίας και κατά την κράτησή του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου αρνείται να πάει στην τουαλέτα.
