Η Άλλη Γυναίκα
Η Κάρλι γνωρίζει τον τέλειο άνδρα, τον Μαρκ (ναι, ο μονόχερος του Game of Thrones). Σε μία… έκπληξη θα διαπιστώσει ότι υπάρχει σύζυγος και τεράστιος σκύλος. Η οποία σύζυγος θα πάθει εμμονή με την ερωμένη. Μέχρι που στο σκηνικό θα μπει και νέα ερωμένη και οι τρεις τους θα προσπαθήσουν να πάρουν την εκδίκησή τους.
Το Sex and the City ήρθε στις οθόνες μας για να σπάσει τα συντηριτικά πρότυπα που κυριαρχούσαν σε σχέση με τις ερωτικές σχέσεις (ένα κορίτσι μπορεί να ζει μόνο του στη Νέα Υόρκη και να απολαμβάνει το σεξ και όχι μόνο τη σταθερή σχέση). Περισσότερα από 15 χρόνια μετά, γιατί θα πρέπει να δούμε άλλη μία εκδοχή του Sex and the City, πιο συντηριτική και καθόλου αστεία, στην οθόνη;
Η Κάμερον Ντίαζ ερμηνεύει έναν χαρακτήρα που μοιάζει λίγο-πολύ με όλα τα κορίτσια του Sex and the City: είναι ταυτόχρονα καριερίστα, σεξουαλικά απελευθερωμένη, ενώ δεν εγκαταλείπει και τα μικροαστικά όνειρά της για ένα σπίτι με θέα τη θάλασσα και έναν κούκλο σύζυγο.
Το «μήνυμα» της ταινίας είναι φυσικά το girl power. Ένα girl power που όμως δεν είναι πραγματικό. Γιατί είναι σχεδόν προσβλητικό για μια γυναίκα να βλέπει όλα τα κόλπα που μπορούν να σκαρφιστούν άλλες γυναίκες, κάνοντας σε στιγμές σαν υστερικές, για να εκδικηθούν έναν άπιστο άνδρα. Δεν περίμενα να δω σε μία τέτοιου τύπου κωμωδία πραγματικές σχέσεις, αυτές τις γυναίκες να ανοίγουν την ψυχή τους, να εκφράζουν τους φόβους τους και να ξεπερνούν τα κόμπλεξ τους, αλλά δεν υπήρχε πραγματικά τίποτα που να μην έχω ξαναδεί ή να θέλω να δω.
Η ταινία περνά στο σκατολογικό χιούμορ, στις κλισέ καταστάσεις που σε κάνουν να τραβάς τα μαλλιά σου (δηλαδή είναι δυνατόν ο αδελφός της συζύγου να είναι και ελεύθερος και κούκλος;) και στις μηχανοραφίες αυτών των τριών γυναικών. Για να είμαι ειλικρινής την παρουσία της Κέιτ Άπτον δεν την κατάλαβα, μάλλον κάποιο «μυαλό» του Χόλιγουντ σκέφτηκε να πετάξει μέσα και την Κέιτ Άπτον για να γίνει η ταινία ακόμα πιο αδιάφορη.
Οι δύο πρωταγωνίστριες είναι κάπως αξιοπρεπείς στους ρόλους που ερμηνεύουν (είναι η πρώτη φορά που δεν βρήκα την Ντίαζ παντελώς απωθητική), αλλά δεν έχουν να ερμηνεύσουν και κανέναν απαιτητικό ρόλο.
Και φυσικά είναι ο απόλυτα κλισέ χαρακτήρας του συζύγου, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να απατήσει τη γυναίκα του, χωρίς τύψεις μάλιστα, αλλά δεν έχει και κανέναν ενδοιασμό να την εμπλέξει και κάποια απάτη. Το κρεσέντο υστερίας στο τέλος είναι απλά γελοίο και σε καμία περίπτωση αστείο. Κρίμα για τον Νικ Κασσαβέτη
Τελικά να τη δω;
Όχι. Ούτε σε DVD. Το μόνο που αξίζει είναι ο σκύλος και η ατάκα για το Fight Club.
