Η Έβδομη Σφραγίδα (Det Sjunde Inseglet)
[one_third last=”no”]…[/one_third][one_third last=”no”]…[/one_third]
Ένας ιππότης επιστρέφει στην πατρίδα του μετά τις σταυροφορίες. Έχει πολεμήσει για τη χριστιανοσύνη, όμως αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού. Αντίθετα, αυτό που βλέπει είναι κακουχίες και ανθρώπινος πόνος. Η πανούκλα μαστιγώνει τη χώρα, ενώ πολλοί τείνουν προς τον θρησκευτικό φανατισμό ως ύστατη λύση. Ο Θάνατος όμως δεν έχει κανένα σεβασμό για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Αμφισβητώντας την ύπαρξη θείας δικαιοσύνης, ο ιππότης θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο τον Θάνατο. Ο ιππότης προτείνει στον Θάνατο μια παρτίδα σκάκι ως μια τελευταία προθεσμία για να βρει απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχει Θεός.
Το θέμα της θρησκείας επιλέγει ο Ίνγκμαν Μπέργκμαν σε αυτήν την αριστουργηματική και άκρως ατμοσφαιρική ταινία, ένα θέμα που προκαλεί μια εσωτερική ένταση σε αρκετούς ανθρώπους. Όντας μεγαλωμένος σε ένα αυστηρό λουθηρανικό περιβάλλον, ο Μπέργκμαν δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού στην ταινία αυτή, αλλά αντίθετα θίγει το άγχος του ανθρώπου να βρει ένα σημάδι που να αποδεικνύει περίτρανα την ύπαρξη ενός Θεού.
Όλη αυτή η εσωτερική σκέψη του σκηνοθέτη, της αμφισβήτησης του Θεού, παρουσιάζεται μέσα από μια αλληγορική παρτίδα σκάκι μεταξύ ενός ιππότη και του Θανάτου. Η συμβολική αναπαράσταση του Θανάτου, ενός ψηλού άνδρα με μαύρη κάπα και κατάλευκο πρόσωπο, αλλά και η χρήση του ταξιδιού (ένα ταξίδι -ανασκόπηση του ανθρώπου) κατά τη διάρκεια της παρτίδας είναι τα μεγάλα αφηγηματικά όπλα που έχει στα χέρια του ο δημιουργός.
Η ταινία κάνει πρεμιέρα το 1957, σε μια δύσκολη κοινωνικά εποχή, με αποτέλεσμα να ξαφνιάζει το κοινό. Ο Μπέργκμαν δεν πέφτει στην παγίδα της εξεζητημένης και πρωτότυπης σκηνοθεσίας. Είναι απλός και ευθύς. Η κάμερα του ζουμάρει στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών βοηθώντας τον θεατή να “διαβάσει” καλύτερα τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα των ηρώων, κάτι που κάνει ο Μπεργκμαν στις ταινίες του συχνά.
Όσον για το καστ, η επιλογή του Μαξ Φον Σίντοφ στον ρόλο του ιππότη ήταν πολύ σωστή. Ευθυτενής, με εκφραστικό πρόσωπο και εκπληκτικό υποκριτικό ταλέντο, ο Σίντοφ ήταν η πιο σωστή επιλογή για τον ρόλο αυτό. Ο Γκούναρ Μπγιορνστραντ ερμηνεύει εξαιρετικά τον μισογύνη ιπποκόμο, το alter ego του ιππότη. Οι Νιλς Ποπ και Μπίμπι Άντερσον ενσαρκώνουν το ζευγάρι που στο τέλος του ταξιδιού έχουν κερδίσει την ζωή τους. Η ερμηνεία τους έχει έναν αέρα ελαφρότητας, ενώ παράλληλα η υποκριτική τους ικανότητα εξυπηρετεί όλους τους συμβολισμούς που ο σκηνοθέτης θέλει να περάσει.
Η “Έβδομη Σφραγίδα” είναι μια ταινία για την υπαρξιακή αναζήτηση, την αμφισβήτηση, την αμφιβολία και όχι την θρησκεία. Παρά τον αργό ρυθμό, η ταινία του Μπέργκμαν είναι από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του κινηματογράφου που καταφέρνει να προβληματίσει έντονα τον θεατή του.
