Μια Βόλτα στη Γαλλία (Tour de France)

Ο Φαρούκ είναι ένας μουσουλμάνος ράπερ, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με απειλές από έναν αντίπαλο ράπερ εξαιτίας μιας διαμάχης. Προκειμένου να ξεφύγει από τον κίνδυνο, πηγαίνει στο σπίτι του πατέρα του παραγωγού του (τον ερμηνεύει ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ), μαζί με τον οποίο θα ξεκινήσουν ένα road movie με προορισμό τα λιμάνια που ζωγράφισε ο Βερνέ τον 18ο αιώνα.

Λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, ο σκηνοθέτης Ρασίντ Ραϊτζανί εμφανίζεται μάλλον ανήσυχος για την κατάσταση στη χώρα του (αναφορά στις εκλογές γίνεται και στην ταινία) και φέρνει αντιμέτωπους έναν μουσουλμάνο ράπερ και έναν λευκό με ημί- ρατσιστικές απόψεις.

Αυτό που θα ακολουθήσει είναι ένα road movie, όπου οι δύο χαρακτήρες θα έρθουν -όπως άλλωστε αναμένεται- κοντά, διαπιστώνοντας ότι βρίσκονται απέναντι στην ίδια μοίρα, εκείνη του φτωχού και καταπιεσμένου από τις σύγχρονες πολιτικές, πολίτη.

Ο ράπερ Sadek -φαινόμενο στο YouTube- ερμηνεύει τον Φαρούκ με αφοπλιστική απλότητα, ενώ ο Ζεράρ Ντεπαρτιέ επιλέγει την υπερβολή σε έναν ρόλο που ταιριάζει απόλυτα στην περσόνα του. Ο Ρασίντ Ραϊτζανί παρουσιάζει τη ζωή στα προάστια της Γαλλίας, μιας χώρας όπου εάν δεν είσαι λευκός και προνομιούχος αισθάνεσαι ότι δεν είσαι πολίτης. Ο ίδιος ο Sadek που βρέθηκε στην Ελλάδα για το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου είπε ότι πολλοί από τους φίλους του δεν έχουν δικαίωμα ψήφου και δεν βρίσκουν δουλειές.

Συνολικά, θα λέγαμε ότι είναι μια ευαίσθητη -και σημαντικά επίκαιρη- ταινία, σε μία εποχή ανόδου του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς ρητορικής, η οποία πάντως δεν καταφέρνει να αποφύγει τις σεναριακές αφέλειες.

Αξίζει να αναφερθούμε στην υπέροχη απάντηση του ράπερ Sadek από την Αθήνα σε ερώτηση για τους λόγους που κάνει μουσική: «Κάνω μουσική για να γιορτάσουν οι νέοι, να ελευθερωθούν από τις κοινωνικές συμβάσεις, μια μουσική που είναι για να κάνεις σπορ, να φύγεις με το αυτοκίνητο, να τρέξεις με ταχύτητα. Η μουσική μου και τα βιντεοκλίπ μου μπορεί να έχουν βία, αλλά είναι πραγματικά. Δεν κάνω μουσική για να προκαλέσω φιλοσοφική συζήτηση. Κάνω αυτή τη μουσική για αυτούς που τους αρέσει και για όσους την καταλαβαίνουν».

Η ταινία είχε κάνει πρεμιέρα στο τμήμα Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες, ενώ απέσπασε βραβείο της κριτικής επιτροπής στο πρόσφατο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας.