ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Ηνωμένες Πολιτείες της Αγάπης (United States of Love)

3popcorn

Ο 37χρονος Τόμας Βασίλεφ είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές του πολωνικού σινεμά. Ίσως γι’ αυτό επέλεξαν οι πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας να κάνουν ένα αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του. Στην τελευταία του ταινία, United States of Love (Ηνωμένες Πολιτείες της Αγάπης) μιλά για την Πολωνία της δεκαετίας του 1990 και στρέφει το βλέμμα του στις ιστορίες τεσσάρων γυναικών.

united-states-love-0001

Το σοβιετικό καθεστώς καταρρέει, αλλά η εσωτερική καταπίεση και η δυστυχία των τεσσάρων ηρωίδων του Βασιλέφσκι εξακολουθεί να είναι κάτι παραπάνω από παρούσα.

Η Αγκάτα, μια νεαρή μητέρα, αισθάνεται παγιδευμένη σε έναν δυστυχισμένο γάμο. Αναζητά λίγες στιγμές ευτυχίας παρακολουθώντας τον νεαρό ιερέα της ενορίας της. Η Ίζα είναι μία κομψότατη διευθύντρια σχολείου, ερωτευμένη με τον πατέρα μιας μαθήτριάς της. Όταν η σύζυγός του πεθαίνει, η Ίζα περιμένει ότι εκείνος θα επισημοποιήσει τη σχέση τους. Η Ρενάτα είναι μία δασκάλα μεγαλύτερης ηλικίας, η οποία παρακολουθεί κρυφά την γειτόνισσά της, Μαρζένα, μια δασκάλα αερόμπικ που ζει σε αναμονή του συζύγου της που ζει και εργάζεται στη Γερμανία.

united-states-love-0002

Ο Βασιλέφσκι περιγράφει ζωές «στον πάγο». Εν αναμονή της πραγματικής τους ζωής, εν αναμονή της ευτυχίας. Μιας ευτυχίας που μάλλον δεν θα έρθει ποτέ, όπως και η πτώση του σοβιετικού καθεστώτος δεν έφερε την πολυπόθητη ελευθερία για τις γυναίκες αυτές.

Τα αποχρωματισμένα πλάνα (με τη βοήθεια του διευθυντή φωτογραφίας Όλεγκ Μούτου του 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 ημέρες) και η ψυχρή ματιά (που θαρρείς ότι οφείλει πολλά σε σκηνοθέτες όπως ο Χάνεκε) δημιουργούν ένα θλιβερό πορτρέτο των τεσσάρων αυτών γυναικών -αυτή η ψυχρότητα γίνεται φανερή κυρίως στις ερωτικές σκηνές που μοιάζουν είτε βεβιασμένες, είτε σκληρές. Ο Βασιλέφσκι δεν χαρίζεται στις ηρωίδες του, αν και συχνά δείχνει να τις καταλαβαίνει.

 

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *