Μια αγκαλιά στην άκρη του κόσμου
Διάσημος κινηματογραφικός συνθέτης πηγαίνει στην Ινδία, προκειμένου να δουλέψει πάνω σε μία ινδική εκδοχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Και ενώ καλείται να σκεφτεί εάν θέλει να δεσμευτεί με την αγαπημένη του, γνωρίζει τη σύζυγο του Γάλλου πρεσβευτή στην Ινδία και αποφασίζουν μαζί να κάνουν ένα ταξίδι για… μία αγκαλιά.
Ο Κλοντ Λελούς είναι μάλλον αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης. Βραβευθείς με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, νικητής δύο Όσκαρ (ξενόγλωσσης ταινίας και Σεναρίου για το Ένας Άνδρας, Μια Γυναίκα), έχει παρ’ όλα αυτά κατηγορηθεί για την εμμονή του στα μελοδράματα.
Μέχρι το Μια Αγκαλιά στην Άκρη του Κόσμου δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει και πολλά. Ο Κλοντ Λελούς παραδίδει άλλο ένα ρομαντικό μελό με μία εξωτική διάσταση, καθώς όλη η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ινδία και πρωταγωνιστές είναι ένας γυναικάς συνθέτης με σοβαρό πρόβλημα υγείας και η σύζυγος του πρέσβη που δεν μπορεί να κάνει παιδιά.
Είναι μία ταινία «παλιακή» στο χτίσιμό της, που αδιαφορεί για τους χαρακτήρες, αλλά και για τον θεατή.
Εάν δεν σας εξοργίσει η υπερβολικά απλουστευτική παρουσίαση των Ινδών στην ταινία ή ο πομπώδης διάλογος, τότε θα σας ενοχλήσει η υπερβολική κοινότοπη εξέλιξη της ταινίας: ξέρεις από πριν τι θα δεις, αν και δεν καταλαβαίνεις γιατί είσαι υποχρεωμένος να το δεις.
Εάν υπάρχει ένα πράγμα που διασώζεται αυτό δεν είναι ο υπερβολικά αυτάρεσκος Ντιζαρντέν (πρότυπο απεικόνισης ενός άνδρα άλλης εποχής), είναι η Έλσα Ζιλμπερστάιν, υπέροχη παρουσία με φωτεινό χαμόγελο που αποτελεί τον μόνο λόγο για να κρατήσεις το βλέμμα καθηλωμένο στην οθόνη. Όσο για τον Κρίστοφερ Λαμπέρ τι να πούμε; Μετά το «Χαίρε Καίσαρ» δεύτερη κινηματογραφική εμφάνιση την ίδια εβδομάδα. Προσωπικά η παρουσία του μου έφερε μόνο θλίψη…
Τελικά να τη δω;
Σε DVD. Και πάλι…
Fun trivia: Ο γαλλικός τίτλος της ταινίας είναι Ένας συν Μία (un + une).
