Venezia75: Είδαμε το The Sisters Brothers του Jacques Audiard
Ο καιρός στο Lido της Βενετίας εναρμονίζεται με τις ταινίες του διαγωνιστικού και έτσι οι βροχές και οι καταιγίδες του Suspiria, έδωσαν την θέση τους στον ήλιο για να κάνει πρεμιέρα η νέα ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη Jacques Audiard, η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του και μάλιστα western με τον τίτλο The Sisters Brothers, βασισμένο στο βιβλίο του Patrick Dewitt. Να θυμηθούμε για το παράδοξο της υπόθεσης, Jacques Audiard σημαίνει Χρυσός Φοίνικας πριν δύο χρόνια για το Dheepan, το Σώμα με Σώμα με την Marion Cotillard, το Ένας Προφήτης, το Πάνω στα Χείλη μου. Έχουμε εδώ λοιπόν έναν σκηνοθέτη Ευρωπαίο που μεταπηδάει και σε διαφορετικό είδος. Σαν να μαθαίναμε ότι ο James Ivory σκηνοθετεί θρίλερ. Γίνεται; Στην περίπτωση του Jacques Audiard γίνεται και μάλιστα πολύ επιτυχημένα. Διότι παίρνει το είδος, δηλαδή το western και το προσαρμόζει στα μέτρα του κάνοντας ίσως το πιο ευαίσθητο western που έχουμε δει.
O Eli και ο Charlie-John C. Reilly και Joaquin Phoenix αντίστοιχα- είναι οι Sisters Brothers, κακοποιοί και πληρωμένοι δολοφόνοι στο Oregon του 1850. Είναι δύο αδέλφια που αγαπιούνται και δουλεύουν μαζί. Έχουν εντολή από τον μεγάλο με ονομασία The Commodore (cameo εμφάνιση ο Rutger Hauer) να σκοτώσουν τον υποτιθέμενο κλέφτη Herman Kermit Warm (Riz Ahmed) τον οποίο όμως θα εντοπίσει ο John Morris (Jake Gylenhaal) για να τον παραδώσει στους εκτελεστές. Από το Oregon στο Wolf Greek και από εκεί στο πολυτελέστατο San Francisko της τότε εποχής, ο Audiard κάνει ένα οδοιπορικό στην άγρια Δύση (ευρωπαϊκές τοποθεσίες βέβαια) γνωρίζοντας μας τους χαρακτήρες και την προσπάθεια τους για ένα καλύτερο αύριο, εφόσον στόχο τους είναι η δόξα, η φήμη και τα χρήματα. Γνώριμο θέμα για τον σκηνοθέτη, απλά σε άλλο πλαίσιο. Εμπόδια, κακοτυχίες, δολοφονίες και συγκρούσεις φυσικά και λαμβάνουν χώρα, όμως το εξαιρετικό και τόσο ανθρώπινα τρυφερό φινάλε της ταινίας μας θυμίζει πως ακόμα και ένα western μπορεί να τελειώσει με δύο αδέλφια που βρίσκουν καταφύγιο στην μητρική αγκαλιά.
Εξαιρετικές ερμηνείες με πρώτο και καλύτερο τον John C. Reilly (υποψήφιο για Oscar για το Chicago) έναν ηθοποιό που μπορεί να αποδώσει ταυτόχρονα βία αλλά και ανθρωπιά. Εδώ κλέβει άνετα την παράσταση και ως ηθοποιός αλλά και ως ρόλος από τους συμπρωταγωνιστές του, τον κλασικά καλό Joaquin Phoenix και τον ωραίο και καλλιεργημένο πιστολέρο Jake Gylenhaal. Πολύ καλή δουλειά στον ήχο αλλά και στην φωτογραφία από τον Benoit Debie σταθερού συνεργάτη του Gaspar Noe, με βραδυνές σκηνές πυροβολισμών πολύ εμπνευσμένες καλλιτεχνικά και στα κοστούμια η τετράκις βραβευμένη με Oscar Milena Canonero. H μουσική του Alexander Desplat ολοκληρώνει την συλλογική δουλειά της ταινίας.
Ταινία που καταχειροκροτήσαμε στην προβολή γιατί αποτελεί τρανή απόδειξη ταλέντου του Jacques Audiard, μίλησε στην ψυχή μας και μας υπενθύμισε πως ο κινηματογράφος είναι συλλογική δουλειά και όταν οι παράγοντες εναρμονίζονται επιτυχημένα μεταξύ τους, τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά.
