Κινηματογραφικές εμπειρίες: Σοκ και δέος στο βιντεοκλάμπ

Η αλήθεια είναι ότι οι χρυσές εποχές των βιντεοκλάμπ έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Από τη μια η έλλειψη χρόνου των ανθρώπων, από την άλλη οι τακτικές προσφορές dvd διάφορων εντύπων, εφημερίδων και περιοδικών και να μη ξεχνάμε την υπερπληθώρα των νέων ταινιών κάθε εβδομάδα στα σινεμά, που ο κόσμος δεν προλαβαίνει πλέον ούτε να παρακολουθήσει.

Έχει καταστεί πλέον αδόκιμος ο όρος «βιντεοκλάμπ» μιας που πλέον έχουν μόνο dvd, εξ’ου και τα περισσότερα πλέον λέγονται dvd-club. Αλλά και να είχαν βιντεοκασέτες, μόνο σε σπίτια συλλεκτών ή ηλικιωμένων υπάρχουν πια μηχανήματα για να τις παίξουν.

Συζητούσαμε τις προάλλες με ένα φιλικό ζευγάρι για το Η Ζωή είναι Ωραία (1997), μια τρυφερή σουρεαλιστική ταινία, με ίσως την καλύτερη ερμηνεία του Ρομπέρτο Μπενίνι. Αποφάσισα να τους το πάω να του δούμε ξανά μαζί. Δυστυχώς, το dvd που είχα αγοράσει από την πολυκαιρία και την πολυχρησία δεν έπαιζε και αποφάσισα να το ξαναγοράσω.

Δεν ξέρω αν έχετε επιχειρήσει να βρείτε κάποια παλιά σας αγαπημένη ταινία σε καταστήματα. Επισκέφτηκα πολλά αλλά δεν υπήρχε πουθενά. Την είχε βγάλει παλαιότερα μια εφημερίδα σε προσφορά στα ένθετα παλαιότερα. Έκτοτε όσοι ήταν να την πάρουν την πήραν, η εταιρεία διανομής έκρινε ασύμφορο να την ξαναβγάλει.

Ας πάει και το παλιάμπελο, λέω, θα πάω σε ένα dvd-club να την νοικιάσω.

Γύρισα τα συνοικιακά, που η αλήθεια είναι είχα χρόνια να πατήσω το πόδι μου, πάλι τζίφος. Φέρνουν πλέον μόνο τα καινούργια και τα παλιά τα πουλάνε. Και αυτό από το 1997, αν και κλασικό, ήταν πολύ παλιό πλέον.

Αποφάσισα να το αναζητήσω σε πιο κεντρικά σημεία. Τελικά ευρέθη.

Η απάντηση του υπαλλήλου του καταστήματος ήταν σοκαριστική:
«Κάνει (x) ποσό για να το αγοράσετε, (y) ποσό για να το νοικιάστε και (z) ποσό για να σας το κατεβάσω από το ίντερνετ»!

Νόμιζα ότι δεν άκουσα καλά. Ο υπάλληλος είδε το σάστισμα μου και πρόσθεσε, απολογητικά:
«Τι να κάνουμε, αφού δεν μπορούμε να εξαλείψουμε την πειρατεία, τουλάχιστον ας βγάλουμε κάτι από όλο αυτό».

Άντε τώρα να του εξηγήσω ότι είμαι κριτικός κινηματογράφου και είμαι κατά της πειρατείας, χωρίς να βρω τον μπελά μου. Τελικά, αγόρασα το χρησιμοποιημένο dvd, μιας που σαν κόστος δεν απείχε πολύ από το να το νοίκιαζα κι έφυγα…

>> Θέλετε να διαβάσετε περισσότερες σινέ-εμπειρίες; Πατήστε εδώ.