Βαλς για τη Μόνικα

Η μυθιστορηματική ζωή της τραγουδίστριας της τζαζ από τη Σουηδία, Μόνικα Ζέτερλουντ, μεταφερμένη στη μεγάλη οθόνη.

Η Μόνικα, ένα ταλαντούχο, αλλά εγωπαθές και προβληματικό πλάσμα προσπαθεί να κάνει καριέρα στην τζαζ. Αρχικά συναντά αρκετές απογοητεύσεις, μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να τραγουδήσει στα σουηδικά και η καριέρα της απογειώνεται. Ωστόσο, τα ερωτικά της προβλήματα είναι αρκετά, ενώ δεν διστάζει να αφήσει πίσω της την κόρη της, προκειμένου να κατακτήσει την κορυφή.

Το Βαλς με τη Μόνικα είναι μια αξιοπρεπής προσπάθεια, που, ωστόσο, δεν σου προσφέρει τίποτα που να μην έχεις ξαναδεί.

Η Έντα Μάγκνασον που θυμίζει αρκετά τη Ναόμι Γουότς δίνει μια καλή ερμηνεία γεμάτη συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, αλλά οι υπόλοιποι ηθοποιοί είναι τουλάχιστον αδιάφοροι.

Στην ιστορία της Ζέτερλουντ υπάρχουν όλα τα στοιχεία που έχουμε ξαναδεί: η μη αναγνώριση από την οικογένεια, η απομάκρυνση μιας μητέρας από το παιδί της, μια σειρά από αποτυχημένες ερωτικές σχέσεις για να καταλήξουμε στο καλό παιδί που πάντα ξέραμε ότι θα επέλεγε η πρωταγωνίστρια, η αρχική προσβολή που καταλήγει σε καλλιτεχνικό θρίαμβο. Φυσικά το αλκοόλ ρέει άφθονο, καθώς και τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτό.

Για καλή μας τύχη, η ταινία διαθέτει πολύ και καλή τζαζ μουσική που στους λάτρεις της θα προσφέρει έναν λόγο να δουν την ταινία. Κατά τα άλλα, κινείται μάλλον σε βαρετά μονοπάτια και θα ήταν ιδανική για ένα βράδυ μπροστά στην τηλεόραση.

Το τέλος της ταινίας είναι τουλάχιστον άστοχο και θυμίζει σινεμά περασμένων δεκαετιών. Είναι κρίμα γιατί μια τόσο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα όπως φαίνεται να είναι η Ζέτερλουντ θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο κινηματογραφικό πορτρέτο.

Τελικά να τη δω;

Καλύτερα να περιμένετε να τη δείτε κάποιο βράδυ στην τηλεόραση. Εκτός και αν είστε φαν της τζαζ, οπότε θα εκτιμήσετε τη μουσική και θα ρίξετε μια ματιά σε μια κάπως άγνωστη στην Ελλάδα προσωπικότητα.