Γυναίκα από Χρυσό (Woman in Gold)

Σε μία εποχή που οι γερμανικές επανορθώσεις και το θέμα της επιστροφής των έργων τέχνης που εκλάπησαν από τους Ναζί βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο, έρχεται η ιστορία της Μαρία Άλτμαν, μίας Αυστριακής Εβραίας που διεκδίκησε έναν πίνακα του Κλιμτ που είχε κλαπεί από τους Ναζί μετά το Άνσλους (την προσάρτηση της Αυστρίας).

Η Μαρία Άλτμαν ζει ευτυχισμένη στη Βιέννη, κέντρο της τέχνης και της κουλτούρας. Το σαλόνι του σπιτιού της κοσμεί ένα πορτραίτο που έφτιαξε ο Κλιμτ, το οποίο απεικόνιζε τη θεία της. Όταν οι Γερμανοί εισβάλουν στην Αυστρία, το έργο αυτό θα κλαπεί. Αν και για τους Γερμανούς είναι πολύ πρωτοποριακό, κάποιοι αναγνωρίζουν την αξία του και τελικά το έργο τέχνης θα βρεθεί να κοσμεί τον τοίχο μουσείου στη Βιέννη. Πρόκειται για την περίφημη Γυναίκα από Χρυσό. Πολλά χρόνια μετά, στις ΗΠΑ πλέον, η Μαρία Άλτμαν θα διεκδικήσει τον πίνακα, αλλά και τη χαμένη της αξιοπρέπεια.

Μία μάλλον κλασική αφήγηση, τόσο από πλευράς σεναρίου (ο ελληνικής καταγωγής Αλέξι Κάιε Κάμπελ), όσο και από πλευράς σκηνοθεσίας. Η ταινία κινείται ανάμεσα στο παρόν (τη διεκδίκηση του πίνακα) και τον παρελθόν (την ανέμελη ζωή στη Βιέννη). Δυστυχώς, είναι δύσκολο να μας βάλει βαθιά στο πνεύμα οποιασδήποτε από τις δύο.

Το μεγάλο πρόβλημα της ταινίας είναι ο τρόπος που χειρίζεται τον χρόνο. Στην αρχή παρακολουθεί διεξοδικά τις προσπάθειες της ηρωίδας, στη συνέχεια η ταινία εξελίσσεται μόνο μέσα από το πώς προχωρά η δικαστική διαδικασία, αφήνοντας χάσματα στην αφήγηση για το τι γίνεται στο ενδιάμεσο… Σε αυτό το πλαίσιο, υποτονικοί είναι πολύ καλοί ηθοποιοί όπως ο Ντάνιελ Μπριλ.

Το μεγάλο ατού της ταινίας είναι πάντως η ίδια η ιστορία της, καθώς και οι δυο γυναίκες πρωταγωνίστριες: η πάντα υπέροχη Έλεν Μίρεν που ερμηνεύει την Άλτμαν σε μεγαλύτερη ηλικία και η Τατιάνα Μασλάνι (αγαπημένη μας από το Orphan Black) που ερμηνεύει την Άλτμαν σε νεαρή ηλικία. Η Καναδή ηθοποιός μιλά μάλιστα σε όλη τη διάρκεια της παρουσίας της στην οθόνη γερμανικά.

Τελικά να τη δω;

Σύγχρονο θέμα και επίκαιρο, αλλά δυστυχώς σκηνοθετημένο χωρίς νεύρο. Εξαιρετικές, πάντως, οι Έλεν Μίρεν και Τατιάνα Μασλάνι.