Κυρία Σλόαν

Η Τζέσικα Τσαστέιν ερμηνεύει μια λομπίστρια στις ΗΠΑ, εξαιρετικά επιτυχημένη, αλλά μοναχική. Μοιάζει αρκετά ψυχρή και υπολογιστική, φαίνεται ότι θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για να πετύχει τον σκοπό της. Οι προσωπικές της σχέσεις περιορίζονται σε ερωτικές επαφές της μίας βραδιάς επί πληρωμή.

Ο Τζον Μάντεν μπαίνει σε διαφορετικά κινηματογραφικά μονοπάτια και αφήνει για λίγο τις γλυκανάλατες ρομαντικές ταινίες για να δώσει ένα πολιτικό θρίλερ που εκτυλίσσεται στους διαδρόμους του Καπιτωλίου και στα γραφεία lobbying της Ουάσινγκτον. Σε όσους παρακολουθούν House of Cards, το «σκηνικό» είναι οικείο: οι ομάδες προσπαθούν να επηρεάσουν αρκετούς βουλευτές προκειμένου αυτοί να υπερψηφίσουν ή να καταψηφίσουν ένα νομοσχέδιο.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για ένα νομοσχέδιο που αφορά την οπλοκατοχή και τον περιορισμό της. Η Τσαστέιν εγκαταλείπει το γραφείο στο οποίο εργαζόταν και περνά στην απέναντι πλευρά: εκείνη που προσπαθεί να επιτύχει τον περιορισμό της αλόγιστης κατοχής όπλων. Είναι ένα σημαντικό θέμα και η ταινία καταφέρνει να ασχοληθεί με όλες τις πλευρές του και το κυριότερο: παρά τη δίωρη διάρκεια να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, διαθέτοντας «νεύρο» στη σκηνοθεσία και δίνοντας έμφαση στις ατάκες. Δεν συμβαίνει το ίδιο και με την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Η φαινομενική «αλλαγή» στη στάση της Σλόαν δεν εξηγείται ποτέ και το σενάριο επιλέγει την εξιλέωση έναντι του ρεαλισμού.

Η Τζέσικα Τσαστέιν δίνει, πάντως, μια απόλυτα σύγχρονη ερμηνεία και είναι αυτή που κουβαλά πάνω της το βάρος της ταινίας. Τα καταφέρνει μια χαρά. Αν δεν την «πρόδιδε» τόσο και το σενάριο, τότε θα μιλούσαμε για ένα πραγματικά καλό πολιτικό δράμα.