Τι θα πει ο Κόσμος (Hva vil folk si / What will People Say)

Εκρηκτικό κοινωνικό δράμα, με μια δροσερή και θαρραλέα κεντρική ερμηνεία.

Η Νίσα είναι μια έφηβη Πακιστανή κοπέλα, μετανάστης δεύτερης γενιάς, που ζει με την οικογένεια της στην Νορβηγία. Στο σπίτι και στα παραδοσιακά τραπέζια η κοπέλα ακολουθεί τις παραδόσεις και είναι σεμνή και συνεσταλμένη, το αγαπημένο παιδί του μπαμπά της, ανάμεσα στο μεγαλύτερο αδερφό της που θέλει να σπουδάσει ιατρική και τη μικρότερη αδερφή της. Εκτός σπιτιού όμως η Νίσα ζει όπως μια οποιαδήποτε άλλη Νορβηγίδα έφηβος, κάνει παρέες, βγαίνει σε πάρτι, χορεύει και διασκεδάζει. Σιγά σιγά αρχίζουν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα και μια βραδιά ο νεαρός που φλερτάρουν σκαρφαλώνει στο μπαλκόνι της και αυτή τον βάζει κρυφά στο δωμάτιο της. Τα δυο παιδιά δεν θα προλάβουν να κάνουν τίποτα, ούτε να φιληθούν, γιατί τους παίρνει χαμπάρι ο πατέρας της που εισβάλει στο δωμάτιο και τους ξυλοκοπεί.

Ασφυκτιώντας από της πράξη της κόρης του που αισθάνθηκε ότι τους ατίμασε οικογενειακώς, πατέρας και αδερφός απαγάγουν την κοπέλα και την αναγκάζουν παρά τη θέληση της να ταξιδέψει ως το Πακιστάν, όπου την παρατάνε στη μικρή επαρχιακή κωμόπολη από όπου κατάγονταν, υπό την επίβλεψη των συγγενών τους, για να της μάθουν «σωστούς» τρόπους.

Η Πακιστανή σκηνοθέτης Ιράμ Χακ, μετά το αυτοβιογραφικό της ντεμπούτο I Am Yours που ήταν και επίσημη πρόταση της Νορβηγίας για ξενόγλωσσο Όσκαρ, κινηματογραφεί άλλη μια ιστορία γεμάτο πόνο και παράπονο για τη χώρα καταγωγής της, μιλώντας σε απλή αλλά έντονη κινηματογραφική γλώσσα ικανή να αγγίξει όλους.

Μια ιστορία που εμάς, τους σύγχρονους Ευρωπαίους θα μας ανατριχιάσει και θα μας εξοργίσει, ας μην ξεχνάμε όμως πως αντίστοιχες αντιλήψεις υπήρχαν και σε εμάς κάποιες γενιές πίσω. Νοοτροπίες όπως του «τι θα πει ο κόσμος» και «τι θα πει η γειτονιά» υπάρχουν δυστυχώς ακόμα. Πέραν όμως αυτών, η θέση της γυναίκας και οι ελευθερίες που της αναγνωρίζουν έχουν κάνει σημαντικά βήματα που η νεαρή Νίσα έχοντας μεγαλώσει στη νορβηγική κοινωνία τα έχει βιώσει και δεν είναι διατιθεμένη να τα εγκαταλείψει χωρίς αγώνα. Για αυτό στον αντίποδα της νεαρής κοπέλας τραγικό πρόσωπο είναι ο πατέρας της, ένας άνθρωπος που αγαπά το παιδί του αλλά δέσμιος της παράδοσης, δεν μπορεί να αποδεχτεί και να επιτρέψει τις επιλογές της. Ο ανοιχτός διάλογος με τον πατέρα είναι συνεχής, όσο κρατά και η έντονη κόντρα του παιδιού μαζί του, σε έναν αγώνα αντοχής, μέχρι τελικής πτώσης!

Στα πρόσωπα του κοριτσιού και του πατέρα μάχονται το παλιό και το νέο, μια αιώνια μάχη χωρίς αρχή ούτε τέλος. Κι όσο κυλά η ώρα στην ταινία, μέχρι το τελευταίο βλέμμα από το παράθυρο θα αναρωτηθείτε αν τελικά αυτή είναι μια ταινία εξιλέωσης της κόρης ή του πατέρα; Αξίζει εδώ να σημειωθεί η μηδαμινή συμμετοχή της μάνας σε όλα αυτά και το πόσο εξοργιστική ήταν η παρουσία της όταν τελικά μίλησε, που δίνει και αυτό μια πτυχή στην προβληματική θέση της γυναίκας, κάνοντας την ταινία να ξεπερνά το φεμινιστικό στοιχείο και να αγγίζει ακόμα παραπάνω, το πανανθρώπινο.

Η επιστροφή στο Πακιστάν, ένα ταξίδι στο χρόνο θα κάμψει τις άμυνες του κοριτσιού, που θα μείνει με το βλέμμα παγωμένο, καρφωμένο στο διαβατήριο της που καίει ο θείος της, σε μια από τις σκηνές που μένουν. Χωρίς τρόπο επικοινωνίας με τους φίλους της και τον υπόλοιπο κόσμο θα μείνει ουσιαστικά αιχμάλωτη ενός κόσμου όπου δεν μπορεί να αναπνεύσει ελεύθερα. Εκεί περνάμε στο δεύτερο μέρος όπου η ταινία θα καταδείξει με σκληρό τρόπο τα ελαττώματα της οπισθοδρομικής παράδοσης. Σκληρή κριτική και το γεγονός ότι για τα γυρίσματα επιλέχθηκε τελικά η Ινδία είναι ενδεικτικό. Δυναμική παρουσία της νεαρής πρωταγωνίστριας, φέρνει έναν νεανικό επαναστατικό αέρα στην ηρωίδα της, που πέραν από το βλέμμα που στοιχειώνει, αφήνει στο χαρακτήρα της να φανεί ξεγνοιασιά, νεανικός αισθησιασμός, οργή, απόγνωση, χωρίς υπερβολές, με μια εντυπωσιακή ερμηνεία.

[toggle title=”Extras & Σημειώσεις συντελεστών:”]

(από το δελτίο τύπου της Feelgood Entertainment)

Επίσημη Συμμετοχή Toronto International Film Festival

Έγραψαν για την ταινία: 

Δυνατό, (Film Inquiry)
Καθηλωτικό, (Screen International)
Αριστουργηματικό, (Film Threat)
Σου κόβει την ανάσα, (Village Voice)
Μία δυνατή ιστορία ενηλικίωσης, (Variety)

TI ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
(What will people say)

Η Πακιστανή και μεγαλωμένη στη Νορβηγία, Iram Haq -της οποίας το επιτυχημένο σκηνοθετικό ντεμπούτο I Am Yours ήταν η επίσημη πρόταση της Νορβηγίας για Ξενόγλωσσο Όσκαρ- επιστρέφει με μία αυτοβιογραφική, συγκλονιστική ιστορία.

Μία νεαρή κοπέλα συγκρούεται με τις παραδοσιακές αξίες των Πακιστανών μεταναστών γονιών της και πυροδοτεί μία εκρηκτική ιστορία ενηλικίωσης. Η δημιουργός εξετάζει τη δύσκολη σχέση πατέρα και κόρης για να χτίσει με ευαισθησία πολύπλοκους και διχασμένους ανάμεσα στην ελευθερία και την παράδοση χαρακτήρες. Η ταινία ξεχωρίζει για τις δυνατές ερμηνείες της, την αυθεντικότητα της, την όμορφη κινηματογράφηση και το ανθρώπινο της μήνυμα.

Σύνοψη:

H δεκαεξάχρονη Nisha ζει διπλή ζωή. Στο σπίτι, με την οικογένειά της, είναι η τέλεια Πακιστανή κόρη. Έξω, παρέα με τους φίλους της, είναι μια συνηθισμένη Νορβηγίδα έφηβος. Όταν ο πατέρας της την ανακαλύπτει στο κρεβάτι με τον φίλο της, οι δύο κόσμοι της Nisha συγκρούονται βίαια. Οι γονείς της αποφασίζουν να την τιμωρήσουν για παραδειγματισμό: την απαγάγουν και την πάνε στο Πακιστάν για να μείνει εκεί με συγγενείς της οικογένειας. Σε μια χώρα που της είναι τελείως ξένη, η Nisha αναγκάζεται να προσαρμοστεί στην κουλτούρα των γονιών της.

Διάρκεια: 106’

27 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood

Σημείωμα της σκηνοθέτη:

Η ιστορία της ταινίας είναι η πιο προσωπική μου μέχρι σήμερα. Όταν ήμουν 14 χρονών, η οικογένεια μου με απήγαγε και με ανάγκασε να ζήσω για ενάμισι χρόνο στο Πακιστάν. Περίμενα μέχρι να νιώσω έτοιμη σαν δημιουργός και σαν άνθρωπος για να διηγηθώ την ιστορία με έναν σοφό και ευαίσθητο τρόπο. Εννοώ ότι δεν ήθελα να παρουσιάσω το κορίτσι ως θύμα και τους γονείς της ως θύτες. Ήθελα να πω μία απίθανη ιστορία αγάπης ανάμεσα σε γονείς και παιδί. Μια ιστορία που δεν μπορεί να έχει καλό τέλος, όσο το χάσμα ανάμεσα στις δύο γενιές παραμένει τόσο μεγάλο.

Θέλω να τοποθετήσω το κοινό δίπλα στη Nisha και στα συναισθήματα της σε όλη την ταινία. Μετά από πολλές οντισιόν, βρήκαμε την τέλεια ηθοποιό για τον ρόλο στο πρόσωπο της Maria Mozhdah. Ήταν μία εκπληκτική ανακάλυψη και ήταν πολύ ευχάριστη στη συνεργασία της με τους πιο έμπειρους ηθοποιούς στους υπόλοιπους ρόλους.

Iram Haq

Συνέντευξη με τη σκηνοθέτη:

Ας ξεκινήσουμε με τον τίτλο της ταινίας. Πώς προέκυψε;

Η φράση «τι θα πει ο κόσμος» είναι μία έκφραση που όλοι οι Πακιστανοί και Ινδοί καταλαβαίνουν. Χρησιμοποιείται συχνά στις οικογένειες και στα περιβάλλοντα όπου η παράδοση και η τιμή χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης. Αυτή η σημασία που δίνεται στις γνώμες των τρίτων είναι κάτι που θέλω να ξεφορτωθώ. Για την ακρίβεια είναι κάτι που θέλω να ξεριζώσω μια για πάντα.

Αλλά σε πιο προσωπικό επίπεδο, τι σημαίνει για εσάς την ίδια;

Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η προσωπική επιθυμία να ζήσω αυθεντικά. Να είμαι πιστή στον εαυτό μου. Να κάνω αυτά που θέλω και να μην ζω για τους άλλους. Δεν είναι στη φύση μου να συμμορφώνομαι. Γι ‘αυτό βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να εξετάσω τι σημαίνει να συμμορφώνεσαι στις επιθυμίες και τις ανάγκες άλλων. Υπάρχει ένα είδος ελευθερίας στο να λες στα κορίτσια που είναι καταπιεσμένα, ότι είναι σκληρό όσο συμβαίνει, αλλά δεν πρέπει ποτέ να εκφοβίζονται από τις ανάγκες και τις επιθυμίες κάποιου άλλου.

Τι είδους διάλογος ελπίζετε να συνοδεύσει την ταινία;

Ελπίζω αυτή η ταινία να δημιουργήσει μία βαθύτερη κατανόηση του διλήμματος που απασχολεί τα παιδιά και τους γονείς, ειδικά όταν προέρχονται από τόσο διαφορετικούς κόσμους όπως η Nisha και ο πατέρας της. Δεν ενδιαφέρομαι να προκαλέσω κάποιον, αλλά έχω πολύ έντονη ανάγκη να πω κάτι αληθινό.

Από πού αντλήσατε την έμπνευση για τη συναισθηματική ιστορία πίσω από την ταινία;

Η ταινία είναι εμπνευσμένη από διαφορετικά γεγονότα της δικής μου ζωής. Όπως η Nisha στην ταινία, είχα κυρίως Νορβηγούς φίλους και ένιωσα ότι ήταν άδικο για ένα νέο κορίτσι να μην του επιτρέπουν να κάνει ό,τι κάνουν οι υπόλοιποι. Με απήγαγαν οι γονείς μου και έπρεπε να ζήσω με συγγενείς στο Πακιστάν, όταν ήμουν 14 χρονών. Πέρα από αυτό, έχω βάλει επινοημένα στοιχεία στην ταινία.

Πώς έχει αλλάξει η δημιουργική διαδικασία μέσα στα χρόνια από τη στιγμή που συλλάβατε την ιδέα;

Ήθελα να είμαι αρκετά ώριμη για να πω μια ιστορία με αποχρώσεις, να αποφύγω μία ιστορία για απαίσιους γονείς και ένα κακόμοιρο κορίτσι. Το να μπω στη θέση τους είναι φυσικά πιο δύσκολο για μένα, αλλά έπρεπε να προσπαθήσω να μπω στη λογική τους. Να το δω από τις δύο πλευρές. Μίλησα με έναν ψυχολόγο που δουλεύει ως κοινωνικός λειτουργός και με άλλα κορίτσια από διαφορετικά εθνικά περιβάλλοντα.

Ποια είναι τα καταλυτικά στοιχεία που σας έλκουν όταν γράφετε τα σενάρια σας;

Οι αφηγήσεις που με ενδιαφέρουν είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Ο κοινωνικός έλεγχος, οι οικογενειακές σχέσεις και ειδικά οι δυναμικές μέσα στην οικογένεια είναι θέματα που με ενδιαφέρουν εδώ και καιρό. Μου αρέσει να εξερευνώ τις στενές σχέσεις και την αλληλεπίδραση τους.

Το γύρισμα μοιράστηκε ανάμεσα στη Νορβηγία και την Ινδία. Πώς ήταν η εμπειρία της Ινδίας;

Ήταν μαγική. Ο πατέρας μου και οι πρόγονοι του είναι από εκεί. Ξέρω τη γλώσσα και αυτό με βοήθησε πολύ. Ένιωσα ότι βρήκα τον εαυτό μου εκεί. Πήγα πέντε φορές στην Ινδία και μοιράστηκα αναμνήσεις με τον πατέρα μου όσο ήταν ακόμα εν ζωή. Σήμαινε πολλά για μένα.

Πώς ήταν να συνεργάζεστε με ευρεία γκάμα ηθοποιών με διαφορετικές ηλικίες, επαγγελματική εμπειρία και πολιτισμούς;

Μου άρεσε που είχα μια ομάδα από την Ινδία να συνεργάζεται με Δανούς, Γερμανούς και Σουηδούς. Οι ηθοποιοί ήταν καταπληκτικοί. Τους αγαπώ όλους. Έρχεσαι κοντά όταν δημιουργείς μία ταινία. Η πρωταγωνίστρια είναι καταπληκτικό κορίτσι. Έχει κάτι το φανταστικό. Είχαμε δυνατή χημεία στο σετ και μερικές φορές ξεχνούσα ότι είναι μόνο 17 χρονών.

Συντελεστές:

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Iram Haq Παίζουν: Maria Mozhdah, Adil Hussain, RohitSaraf, Ekavali Khanna, Ali Arfan, SheebaChaddha, LalitParimoo Διεύθυνση Φωτογραφίας: Nadim Carlsen Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen, Anne Osterund

[/toggle]