14o fff: Ένα τέλειο σχέδιο

Η Ιζαμπέλ θέλει να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα: υπάρχει μια κατάρα που καταστρέφει όλους τους πρώτους γάμους των γυναικών της οικογένειάς της. Για να παντρευτεί τον Πιέρ θα σκαρφιστεί ένα σχέδιο: να βρει κάποιον αφελή, να τον γοητεύσει, να τον παντρευτεί και να τον χωρίσει. Θα ήταν ένα τέλειο σχέδιο εάν στον δρόμο της δεν βρισκόταν ο Ζαν Ιβ Μπερτιέρ, συντάκτης ενός ταξιδιωτικού περιοδικού, τον οποίο ακολουθεί από το Ναϊρόμπι μέχρι τη Μόσχα.

Δεν είναι ότι το Un Plan Parfait ήταν καμιά τέλεια ταινία. Ήταν, όμως, πολύ ευχάριστη, διασκεδαστική και προκάλεσε αβίαστο γέλιο σε όλη την αίθουσα.

Θα λέγαμε ότι γι’ αυτό μπορούμε κυρίως να «κατηγορήσουμε» τον Ντάνι Μπουν. Γεννημένη κωμική περσόνα, τόσο λόγω των άνισων χαρακτηριστικών του, όσο και του παιξίματός του, ο Ντάνι Μπουν θα μπορούσε να είναι ο Γάλλος Στιβ Κάρελ. Και όχι ο Γάλλος Τζιμ Κάρεϊ και θα εξηγήσουμε γιατί: αν και μπορεί να κάνει πολύ εύκολα γκριμάτσες, δεν επιδίδεται σε ένα ρεσιτάλ τέτοιων. Επιλέγει λίγες, την κατάλληλη στιγμή (δείτε τη σκηνή με τις ενέσεις και θα καταλάβετε), ενώ στην υπόλοιπη διάρκεια η ερμηνεία του είναι μετρημένη.

Το σενάριο των Λοράν Ζαιτούν και Γιοάν Γκρομπ είναι ανάλαφρο και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους μια θεά σαν την Ιζαμπέλ (Ντάιαν Κρούγκερ) θα μπορούσε να αφήσει τον κούκλο σύντροφό της και να επιλέξει έναν άνδρα σαν τον Ζαν Ιβ. Γιατί είναι διαφορετικό να τρως κάθε βδομάδα το ίδιο πιάτο στο ίδιο εστιατόριο και διαφορετικό να βλέπεις ένα λιοντάρι στο Κιλιμάντζαρο ή να παρευρίσκεσαι σε έναν γάμο των Μασάι.

Είναι προς τιμήν του σκηνοθέτη Πασκάλ Σομέιγ ότι δεν βάζει τους ήρωές του να υποφέρουν τα πάνδεινα: αν αυτή ήταν χολιγουντιανή ταινία θα τους βλέπαμε να παθαίνουν γαστρεντερίτιδες, να έρχονται αντιμέτωποι με τη ρώσικη μαφία, ενώ οι κρίσιμες αποφάσεις θα λαμβάνονταν όταν η νύφη θα βρισκόταν στα σκαλιά της εκκλησίας.

Με λίγα λόγια; Πρωτότυπη δεν είναι, θα μπορούσε να είναι όμως μία από αυτές τις ένοχες απολαύσεις που βλέπεις κρυφά και γελάς δυνατά.