ΘΕΜΑΤΑΦεστιβάλ

22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ο Τέταρτος Χαρακτήρας

Ο Τέταρτος Χαρακτήρας σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Πατρώνη, είναι ένα αμάγαλμα τρυφερών και εξομολογητικών μονολόγων τριών ανθρώπων που περιπλανούνται και συνδέονται με τους δρόμους της Αθήνας.

Όπως γράφει η δημιουργός στο σκηνοθετικό της σημείωμα:
Ο κ. Παύλος διασχίζει την πόλη με το λεωφορείο και αναλογίζεται τη ζωή του και όσα θα άλλαζε.
Η Τίνα περιπλανιέται στους δρόμους και αναστοχάζεται το τηλεφώνημα που της καθόρισε τη ζωή.
Ο νεαρός Παύλος μαζεύει σκουπίδια και ψέλνει έχοντας βρει το νόημα της ζωής του στο Θεό.
Μία πόλη που δέχεται τις ιστορίες των κατοίκων της και τις καθρεφτίζει στις όψεις της.

Αυτά είναι τα τρία κινηματογραφούμενα υποκείμενα τα οποία αφηγούνται με ύφος εξομολογητικό και έντονα προσωπικό τα βιώματα που τους άλλαξαν τη ζωή μια για πάντα, τους γέμισαν ενοχές, θλίψη και πίστη. Η πίστη στον Θεό και η πλήρης άνευ όρων παράδοση του εαυτού στο Θέλημά του, το αίσθημα της απώλειας ενός αδερφού που παρόμοιό της δεν υπάρχει και η ενοχή απέναντι στη μητρική φιγούρα ενός αυτοκαταστροφικού ανθρώπου. Αυτές είναι οι ανθρώπινες ιστορίες των τριών απλών και καθημερινών ανθρώπων,τους οποίους καταγράφει η κάμερα ως αμέτοχος παθητικός παρατηρητής κατά τη διάρκεια μιας καθημερινής τους μέρας, προς αναζήτηση της λύτρωσής τους.

Οι μονόλογοι των τριών πρωταγωνιστών πλαισιώνονται από το αστικό τοπίο και τους ήχους των δρόμων της Αθήνας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας διάλογος μεταξύ του εσωτερικού τους και του εξωτερικού αστικού τοπίου.Στο ντοκιμαντέρ απουσιάζουν οι αφηγηματικές τεχνικές του σχολιασμού ή της συνέντευξης των πρωταγωνιστικών προσώπων και η φιλμική αφήγηση καταστρώνεται μόνο από τους μονολόγους των τριών προσώπων και πολλές σιώπες, που επιτρέπουν στον θεατή να αφουγκραστεί το χαραγμένο στους δρόμους της πόλης βίωμα κάθε ενός προσώπου.

Ηρώ Εμμανουήλ

Εθισμένη στην τέχνη του σινεμά με αδυναμία στον παλιό καλό βωβό κινηματογράφο… Mη τρομάζετε όμως, βλέπω και καινούριες ταινίες και ήρθε η ώρα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου για κάθε μία από αυτές… Ευτυχώς, ποτέ δεν είναι αρκετές!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *