Σχέση 5 με 7 (5 to 7)
Νεαρός επίδοξος συγγραφέας γνωρίζει στη Νέα Υόρκη παντρεμένη Γαλλίδα με δύο παιδιά και ξεκινάει μια σχέση μαζί της. Η σχέση μπορεί να διαρκεί μόνο μεταξύ 5 με 7 το απόγευμα. Αρχικά ο ήρωας, ο Μπράιαν, αποδέχεται αυτή τη σύμβαση, στη συνέχεια μοιάζει να αντιδρά.
Θέλοντας να μοιάσει στις νεοϋορκέζικες ταινίες του Γούντι Άλεν, αλλά και σε ταινίες όπως το Δρ. Ζιβάγκο, το Σχέση 5 με 7 παρουσιάζει μια «τέλεια» Νέα Υόρκη: τα ξενοδοχεία, τα σπίτια, τα σινεμά, οι βόλτες, η ζωή. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Νέα Υόρκη είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια της ταινίας. Γεγονός που φυσικά δεν είναι αρνητικό για μία ταινία που βγαίνει σε θερινό σινεμαδάκι και μάλιστα σε μία δύσκολη εβδομάδα.
Ο θεατής θα χαζέψει τη Νέα Υόρκη, θα θαυμάσει σίγουρα όμως και την πρωταγωνίστρια της ταινίας: η Μπερενίς Μαλρό, την οποία είχαμε δει στο Skyfall, είναι υπέροχη. Πανέμορφη, μελαγχολική, είναι άκρως πειστικό ότι αποτελεί το όνειρο κάθε άνδρα. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το ρομάντσο της με τον Άντον Γιέλτσιν δεν γίνεται ποτέ πιστευτό. Λείπει η χημεία, η ένταση, το πάθος που θα το έκανε πραγματικό.
Και ο ίδιος ο Γιέλτσιν είναι κατώτερος των προσδοκιών. Στην περίπτωση του Γούντι Άλεν μπορούσες να καταλάβεις τον ερωτισμό που εξέπεμπε ο ασχημούτσικος αυτός διανοούμενος. Ο Γιέλτσιν δεν διαθέτει ακριβώς τη στόφα του μεγάλου σταρ. Αντιθέτως, εκτός από την Μαλρό, ενδιαφέρουσα είναι η παρουσία της Ολίβια Θρίλμπι στον ρόλο της Τζέιν. Διαθέτει μία down to earth ομορφιά και προσωπικότητα που τραβούν το βλέμμα του θεατή.
Στους δεύτερους ρόλους συναντάμε την Γκλεν Κλόουζ και τον Φρανκ Λανγκέλα στους ρόλους των εβραίων γονιών του Μπράιαν που καλούνται να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Οι σκηνές στις οποίες εμφανίζονται είναι χαριτωμένες, αλλά μάλλον αναμενόμενες. Αναμενόμενο είναι και το τέλος της ταινίας. Από τη στιγμή που ακούς συγγραφέας και ρομαντικό ειδύλλιο με παντρεμένη γυναίκα, καταλαβαίνεις ότι κάποια στιγμή θα γραφτεί και ένα βιβλίο πάνω στο θέμα.
Σε μεγάλο βαθμό, η ταινία βασίζεται στη νοσταλγία: τα τεύχη του New Yorker στα οποία προσπαθεί να δημοσιεύσει τις ιστορίες του ο Μπράιαν, αυτός ο περιορισμός στην ερωτική σχέση, οι μυστικές βόλτες στη Νέα Υόρκη…
Τελικά να τη δω;
Μοναδική πρόταση της εβδομάδας, δεν είναι κακή για να ξεσκάσει κανείς σε θερινό σινεμαδάκι. Πάντως, η ταινία μάλλον θα μείνει γνωστή ως «η ταινία της εβδομάδας του δημοψηφίσματος».
