ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

99 Σπίτια

three-half-popcorn

Ο Ραμίν Μπαχράνι σπάνια ασχολείται με θέματα ευρείας κατανάλωσης. Το σινεμά του επιλέγει να θέσει ται δύσκολα ερωτήματα και να ασχοληθεί με αυτά με τα οποία δεν ασχολείται το mainstream αμερικάνικο σινεμά.

Αυτή τη φορά ασχολείται με τον κόσμο των ακινήτων. Ηρωάς του είναι ο Νας, ένας νεαρός που του κάνουν έξωση από το σπίτι του γιατί δεν κατάφερε να αποπληρώσει το δάνειο που είχε πάρει. Με τη μητέρα και τον εννιάχρονο γιο του αποφασίζουν να μείνουν σε ξενοδοχείο. Απελπισμένος, χωρίς χρήματα και δουλειά, ο Νας θα δεχτεί να εργαστεί για τον μεσίτη που ανέλαβε να το ανακοινώσει την έξωση και από θύμα να γίνει «θύτης».

99homes

Ο Μπαχράνι κάνει για τους μεσίτες αυτό που παλαιότερα έκανε ο Μάρτιν Σκορσέζε για τους γκάνγκστερ: παρουσιάζει έναν κόσμο γεμάτο διαφθορά και βρώμικα παιχνίδια στην πλάτη του κόσμου.

Παρ’ όλα αυτά δεν αφαιρεί την ατομική ευθύνη. Σε μία σκηνή της ταινίας ο εξαιρετικός Μάικλ Σάνον ξεσπά για όλους εκείνους που επιθυμούσαν να φτιάξουν έναν ακριβό κήπο στα σπίτια τους. Στην ταινία πρωταγωνιστούν επίσης οι Άντριου Γκάρφιλντ (Σπάιντερμαν) και Λόρα Ντερν.99 homes 000

Ο σκηνοθέτης είχε βρεθεί πέρυσι στη Θεσσαλονίκη, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, όπου είχε πει: «Όπως γνωρίζετε, η οικονομική κρίση στην Ευρώπη και την Ελλάδα προήλθε από τη Φλόριντα. Όσο για το τι απέγιναν οι υπαίτιοι της ιστορίας με τις τράπεζες και τα ακίνητα, η σύντομη απάντηση είναι: κανένας δεν πήγε φυλακή. Όπως ξέρετε, η αμερικανική κυβέρνηση –Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, καθώς και ο Ομπάμα- αποφάσισαν να διασώσουν τις τράπεζες».

Τελικά να τη δω;

Low budget ταινία στο ύφος του Σκορσέζε, με δύο «δυνατές» ερμηνείες από Μάικλ Σάνον και Αντριου Γκάρφιλντ.

Fun trivia: Η ταινία βασίζεται στην ιστορία ενός πατέρα που «ξεσκέπασε» έναν διεφθαρμένο μεσίτη.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *