Καμίνι σε σχήμα τετράγωνο

              Η δήλωση στα end-credits μιάς ταινίας ότι βασίζεται στην προγενέστερή της, είναι ενδεδειγμένη και σωστή από άποψη πνευματ.ιδιοκτησίας, αλλά αποβαίνει και…ολέθρια για τον δημιουργό της μεταγενέστερης ταινίας αφού προκαλεί αναπόφευκτες συγκρίσεις, ιδίως όταν η πρώτη ταινία έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια  στη μνήμη των θεατών.

Αυτό συμβαίνει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, και με την τελευταία δουλειά του Luca Guadagnino ο οποίος απ΄το μεγαλο-αστικό Μιλάνο του Io Sono L’Amore, βουτάει στις ειδυλλιακές παραλίες της Παντελερία (Σικελία), όπου τοποθετεί τη δράση της ταινίας του  A  BIGGER  SPLASH  ( ο τίτλος είναι παρμένος απ΄τον ζωγραφικό πίνακα του D.Hockney του 1967), η οποία βασίζεται στην θρυλική ταινία La Piscine του Jacques Deray με την εξαίρετη πρωταγωνιστική τετράδα των R.Schneider, A.Delon, M.Ronet και J.Birkin στους ρόλους που εδώ υποδύονται οι T.Swinton, M.Shoenaerts, R.Fiennes και D.Johnson αντιστοίχως. Θα αδικούσε τη δουλειά  του Guadagnino το να υποκύψουμε στον πειρασμό των ατέρμονων συγκρίσεων, όσο κι αν προσφέρεται. Η ταινία του διαθέτει απροσδιόριστη γοητεία, πολύ μεγάλη γοητεία, που οφείλεται κυρίως στην εκρηκτική πρωταγωνιστική τετράδα, η οποία ευτυχώς, έχει δέσει πολύ ωραία. Η Swinton είναι βεβαίως ηγεμονική, επιβλητική, «ξωτική» παρουσία, ακόμη και μέσα στην υποχρεωτική αφωνία της, όπως απαιτεί  το σενάριο, αφού υποδύεται την τρανή ροκ σταρ Μάριαν Λέην. Θα έλεγα πως αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια στο ρόλο της, υπονομεύει την ερμηνεία της και προσδίδει έναν μάλλον γελοίο κι εκνευριστικό τόνο σ’αυτήν.

Η αφωνία της έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την χειμαρρώδη γλωσσοκοπανιά του πρώην εραστή της-μουσικού παραγωγού Χάρι Χώουκς, τον οποίο υποδύεται μοναδικά ο έξοχος Ralph Fiennes, σε ρόλο που ξέρει καλά : ο φαινομενικά άνετος, γοητευτικός άνδρας, με τις χαίνουσες πληγές στην ερωτευμένη καρδιά του, τους ξεγελάει όλους επιδεικνύοντας μία στα όρια της χυδαιότητας εξωστρέφεια. Ο Fiennes αξίζει βράβευσης για την ερμηνεία του εδώ, οι σκηνές που χορεύει σαν αρσενική μαινάδα (υπό τους ήχους του emotional rescue των Rolling Stones) είναι απλώς απερίγραπτες, και δίνει πιστεύω, μαζί με την ζουμερή Dakota Johnson που υποδύεται  την κόρη του, τον τόνο αυτού του ερωτ.δράματος που ανεπαίσθητα μετατρέπεται σ’αστυνομικό θρίλερ : το δίδυμο του «τρελάρα» μουσικού παραγωγού με την μυστηριώδη, cool και λαχταριστή κορούλα του (η οποία είναι πιό πονηρή απ΄ όσο δείχνει) τί ακριβώς ήρθε να κάνει  σ’ αυτό το μικρό νησάκι όπου τα δυό ερωτευμένα πιτσουνάκια έχουν βρεί καταφύγιο; πεθύμησε ο Χάρι τη πρώην του (και στην ουσία αξεπέραστη αγάπη του) ; ήρθε να πάρει ετεροχρονισμένη εκδίκηση απ΄τον τέως αδελφικό φίλο του, επειδή «του έφαγε» τη γκόμενα; Θέλει να κοκορευτεί σαν χαζομπαμπάς για την ζουμερή κορούλα του (η Dakota Johnson υποδυόμενη το ρόλο που είχε η εκθαμβωτική Birkin στην πρώτη ταινία, είναι όπως ακριβώς την περιγράφει ο ανοικονόμητος Χαρι : «μια αξιαγάπητη «σκύλα» σαν τη μάνα της») ;

Αυτό που κάνει γοητευτική και ιντριγκαδόρικη την ταινία ,δεν είναι μόνο η διάχυτη χαλαρότητα κι αισθησιασμός που μουσκεύουν την οθόνη και περνάνε και στον θεατή (αν και ήταν πιό έντονα και αξέχαστα αυτά, στην πρώτη ταινία), αλλά και οι προσδοκίες συναισθηματικού ξεκαθαρίσματος, αντιπαράθεσης και σεξουαλικής εμπλοκής, που προκαλούνται απ΄τη συγκέντρωση ωραίων και σέξι ανθρώπων στον ίδιο χώρο : μεγάλη η συμβολή σ’ αυτό, είναι του σέξι και νταβραντισμένου Matthias Schoenaerts (δεν τολμώ σύγκριση με τον θεϊκο Delon στον αντίστοιχο ρόλο) ο οποίος «γράφει» στην οθόνη με την χαμηλότονη ερμηνεία του και τις καυτές ερωτ.σκηνές. Δεν υπάρχει κραυγαλέα  αντιζηλία ή επιθυμία βεβαίως, όλα υπονοούνται ή λέγονται με τα βλέμματα, ανεπαίσθητες κινήσεις ή ψιθυριστά (όπως μιλάει συνεχώς η Μαριάν).

ΤΟ ξεκαθάρισμα έρχεται, με τραγική έκβαση και όλα τακτοποιούνται ( ; ). Και αυτη η ταινία τελειώνει με το ζευγάρι των Πωλ-Μαριάν να κοιτάζονται μ’ ανακούφιση ( ; ) –ο ένας γνωρίζει ακριβώς τι συνέβη, η άλλη υποπτεύεται ( ; ). Ο Χάρι μιλώντας νωρίτερα με τον Πωλ, του έλεγε πως  αγαπημένη του ιταλική φράση είναι το «ξερνάω την ψυχή μου», αυτό ακριβώς έκανε κι εκείνος και τ’ αποτέλεσμα γράφτηκε στον πάτο της μεγάλης πισίνας του σπιτιού…

Fun trivia : Το σούπερ τραγούδι που ακούγεται στο τρέηλερ της ταινίας, αλλά ούτε μία φορά σ’αυτήν, είναι το I Know What I Want των THEE ATTACKS.