Ψεύτης Ήλιος 3: Το Οχυρό

Ο πρώην στρατηγός Κότοφ και νυν κρατούμενος καλείται να πολεμήσει ενάντια στους Γερμανούς για την κατάκτηση ενός αδύνατου στόχου: ενός οχυρού που φυλάσσεται πολύ καλά. Πριν την καθοριστική επίθεση, ο Ντμίτρι Αρσέντιεφ (Μίτια), αιώνια Νέμεσις του Κότοφ θα τον βρει και οι δυο τους θα έρθουν αρχικά αντιμέτωποι, ενώ στη συνέχεια ο Μίτια έχει να του κάνει μια αναπάντεχη ανακοίνωση.

Στην Ελλάδα προβάλλεται ως τρίτη ταινία, ωστόσο πρόκεται ουσιαστικά για το δεύτερο μέρος της δεύτερης ταινίας του «Ψεύτη Ήλιου» του Νικίτα Μιχάλκοφ. Μία συρραφή επεισοδίων στην ουσία του, ένα μελόδραμα που αδυνατεί να προκαλέσει κάποιου είδους συναισθηματική ταύτιση στον θεατή, ενώ τον κουράζει.

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σκηνές στα χαρακώματα, ενώ η οικογενειακή τραγωδία του Κότοφ (κακός εδώ στην ερμηνεία του ο Μιχάλκοφ) είναι μάλλον αδιάφορες, καθώς η μία απιθανότητα διαδέχεται την άλλη.

Υπάρχουν κάποια ειρωνικά σχόλεια για την λατρεία στο πρόσωπο του Στάλιν (ο οποίος και με το κακό μακιγιάζ που έχει γίνει μοιάζει σχεδόν αποκρουστικός), παρ’ όλα αυτά αυτό δεν αρκεί για να ενδιαφερθεί ο θεατής για τα όσα συμβαίνουν στους ήρωες. Κι εκεί που η ταινία φαίνεται να «ξεχνά» το οχυρό και να ασχολείται με άλλα θέματα (όπως π.χ. ένα γλέντι γάμου ή μία απόπειρα ληστείας), στο τέλος το θυμάται για να «λύσει» τη διένεξη με τον πιο βολικό τρόπο.

Καλή δουλειά έχει γίνει στη φωτογραφία της ταινίας που αποπνέει μια νοσταλγικότητα.