Χωρίς Διέξοδο (Collide)

Ο Κέισι, μετά από μια σκοτεινή θητεία δίπλα σε εγκληματίες, αποφασίζει να ξεχάσει το παρελθόν του όταν γνωρίζει την Τζούλιετ. Όταν όμως προκύψει μεγάλη ανάγκη για χρήματα λόγω προβλήματος υγείας της Τζούλιετ, ο Κέισι θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην παλιά του “τέχνη” και να μπλέξει σε μια ληστεία- ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ εμπόρων ναρκωτικών.

Με τον Νίκολας Χουλτ και την Φελίσιτι Τζόουνς στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι δημιουργείται η εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι το υποσχόμενο. Με τους Άντονι Χόπκινς και Μπεν Κίνγκσλεϊ στους ρόλους των μαφιόζων που τσακώνονται για τα «παιχνίδια» τους, η στάθμη των προσδοκιών εκτινάσσεται στα ύψη, από τα οποία και θα γκρεμοτσακιστεί. Το Collide του Eran Creevy, σενάριο και σκηνοθεσία, είναι ακόμα μία ληστεία πολύ καλά σχεδιασμένη – που φυσικά κάτι θα πάει απροσδόκητα στραβά- πάνω σε συνηθισμένα και χιλιοειδωμένα μοτίβα με έλλειψη πρωτοτυπίας και έμπνευσης. Και ενώ είναι σαφές ότι δεν επενδύει σε εικόνα – πόσο εντύπωση να προκαλέσει ένα ακόμα μάτσο από τρακαρισμένα και αναποδογυρισμένα αμάξια- αλλά ούτε και σε ιστορία – κινητήριος δύναμη η αγάπη, κακές πράξεις, καλές προθέσεις-, στηρίζεται σε κινηματογραφικά αστέρια ελπίζοντας οτι θα μετατρέψουν την υπόθεση σε αξιοπρεπές θέαμα. Ο Χουλτ δεν έχει ακόμα αποδείξει την ερμηνευτική του αξία, κάτι το οποίο δεν κατάφερε με τον Επαναστάτη στη Σίκαλη και σίγουρα το Collide δεν του προσφέρει το έδαφος για να το προσπαθήσει. Αντίθετα, οι Χόπκινς και Κίνγκσλεϊ (που φαίνεται ότι τον συγκεκριμένο ρόλο τον απολαμβάνει ισοπεδώνοντας τον) έχουν αποδείξει ότι και συνταγή μαγειρικής να τους δώσεις να διαβάσουν θα το κάνουν απολαυστικά. Κάπως έτσι λειτουργεί και εδώ. Χωρίς σεναριακή πρωτοτυπία, αλλά αντίθετα με πολλές αστείες σεναριακές ευκολίες, το Collide είναι άλλη μια ένοχη απόλαυση που τουλάχιστον αν σε ρωτήσουν γιατί το είδες θα μπορείς να απαντήσεις «μα γιατί έπαιζε ο Χόπκινς!».