Έναρξη με Χρυσό Φοίνικα στις Νύχτες Πρεμιέρας
Στο Παλλάς πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη η τελετή έναρξης του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.
Με ένα συγκινητικό βίντεο από το εσωτερικό του κινηματογράφου Αττικόν -που πραγματικά φαίνεται να διατηρείται άθικτο από τη φωτιά του 2012- υποδέχθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής των Νυχτών Πρεμιέρας Λουκάς Κατσίκας το κοινό της τελετής έναρξης.
Εξέφρασε, μάλιστα, την ελπίδα του σύντομα το Φεστιβάλ να επιστρέψει στον φυσικό του χώρο, μια επιθυμία που εξέφρασε και ο νέος δήμαρχος Αθηναίων.
Παράλληλα, ο Λουκάς Κατσίκας ανακοίνωσε τη δημιουργία του τιμητικού βραβείου «Γιώργος Τζιώτζιος», του ιδρυτή του Φεστιβάλ (φέτος θα το παραλάβουν οι Γέρζι Σκολιμόφσκι και Κώστας Γαβράς).
Μετά την τελετή έναρξης ακολούθησε η προβολή της βραβευμένης με Χρυσό Φοίνικα ταινίας «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-Χο.
Επιλέγοντας να αναλύσει περισσότερο έννοιες με τις οποίες ασχολήθηκε στη δυστοπία του Snowpiercer, αλλά χρησιμοποιώντας τους κώδικες του θρίλερ και της μαύρης κωμωδίας, ο σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία της συνάντησης μιας οικογένειας φτωχών και μιας οικογένειας πλουσίων στη σύγχρονη Κορέα, όταν τα δύο παιδιά της φτωχής οικογένειας πηγαίνουν να διδάξουν τα παιδιά της πλούσιας οικογένειας.
Αν κάποιος μπορεί να διακρίνει θεματικές παρόμοιες με εκείνες που απασχόλησαν τον Χιροκάζου Κόρε-Έντα στη δική του βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα ταινία -τους Κλέφτες Καταστημάτων. Οι οικογενειακοί δεσμοί, οι κοινωνικές ανισότητες, το να ζεις στις παρυφές της κοινωνίας, να είσαι σχεδόν «αόρατος» είναι ζητήματα με τα οποία ασχολούνται τα Παράσιτα, επιλέγοντας το αμήχανο χιούμορ και την ένταση του σασπένς για να μιλήσει για όλα αυτά.
Είναι εντυπωσιακό το επίγευγμα του Μπονγκ Τζουν – Χο: μια σινεφίλ δημιουργία που χρησιμοποιεί τα τεχνάσματα μιας mainstream ταινίας. Τα Παράσιτα είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να προβληματίσουν και να αρέσουν σε όλους. Ο τίτλος της ταινίας μοιάζει να αναφέρεται στους ήρωες που δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα, που μοιάζουν να ζουν «παρασιτικά» εις βάρος των πλούσιων εργοδοτών τους (αλλά μην ορκίζεστε για το ποιος ακριβώς είναι το παράσιτο).
Μόνη μικρή «παραφωνία» το φινάλε. Ιδιοφυές μεν, αλλά τραβηγμένο από τα μαλλιά, σοκαριστικό και γλυκόπικρο, μοιάζει με κάτι που ο θεατής θα περίμενε νωρίτερα.
