Fear the Walking Dead: το πέμπτο επεισόδιο ισορροπεί σε μια λεπίδα
Αν είναι κάποιος λάτρης των σειρών ζόμπι, αυτή η περίοδος είναι από τις καλύτερες του. Λίγο πριν ξεκινήσει το Walking Dead, με το the Strain που μπλέκει ζόμπι και βρυκόλακες, να διανύει τον δεύτερο κύκλο του και την χαβαλετζίδικη ζομποσειρά Ζ Nation να έχει ξεκινήσει κι αυτή να προβάλλει το δεύτερο κύκλο της, οι επιλογές είναι αρκετές. Την καρδιά και τα μάτια του κοινού, όμως, μοιάζει να έχει κλέψει το spin-off του the Walking Dead. Πολλοί το κατηγορούν ότι δεν έχει πολύ δράση και πράγματι. Το Fear the Walking Dead, όμως στο προηγούμενο επεισόδιο κατάφερε να μας κρατήσει σε εγρήγορση χωρίς να εμφανίσει ούτε ένα ζόμπι επι σκηνής!
Στο ίδιο κλίμα ξεδιπλώνεται το πέμπτο επεισόδιο. Η σειρά έχει ήδη στήσει το σκηνικό της και τώρα περιμένει να κλιμακωθεί η αγωνία και να μεταβληθεί σε τρόμο. Τα ζόμπι δεν φαίνονται -προς το παρόν- ο άμεσος κίνδυνος, όταν ο στρατιωτικός νόμος που έχει επιβληθεί, κάνει τον κόσμο να νιώθει ξαφνικά πολύ ασφυκτικά και να βλέπει τις ελευθερίες του να περιορίζονται. Όπως συμβαίνει πάντοτε σε κοσμογονικές καταστάσεις, εκτός του πανικού και της κατάρρευσης των νόμων της κοινωνίας, ποινικών και ηθικών, η αξία της ανθρώπινης ζωής μειώνεται στο απειροελάχιστο. Οι άνθρωποι καλοδέχονται τη βοήθεια του στρατού, όσο δε νιώθουν ότι τους αποκρύβει την αλήθεια και δεν κινδυνεύουν άμεσα από την απολυταρχική του κατάχρηση εξουσίας. Μέσα στον γενικότερο παροξυσμό και την τρέλα, το πέμπτο επεισόδιο μας εισάγει έναν πολύ ενδιαφέρον νέο χαρακτήρα, τον Στράντ.
Χαρακτηριστικός ο διάλογος του υπολοχαγού με τον Τράβις: «Νομίζω ήσουν καθηγητής σε σχολείο;» για να πάρει την απάντηση «Είμαι ακόμα καθηγητής». Ο διάλογος αυτός, είναι ενδεικτικός στην κατανόηση του τι γίνεται. Ο άνθρωπός του στρατού γνωρίζει ότι η κοινωνία δεν θα επανέλθει στην πρώτιστη κατάσταση, ενώ ο πολίτης ελπίζει ότι σύντομα θα επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς και όλα αυτά σύντομα θα αποτελέσουν έναν μακρινό εφιάλτη, που θα προσπαθήσουν όλοι να ξεχάσουν το συντομότερο.
Οι απλοί πολίτες περιφραγμένοι στο «κλουβάκι τους» σε ένα κομμάτι της πόλης, δεν είναι σαν τα ποντίκια στη φάκα, αλλά σαν τους αμνούς που τους πάνε για σφαγή. Η ψευδαίσθηση της ηρεμίας του κάνει να έχουν παρωπίδες σε αυτό που έρχεται… Η Αλίσια παρασύρει και τον Κρις στην «κοσμάρα της» κι αρχίζουν μαζί να εισβάλλουν σε σπίτια και να διασκεδάζουν την παρακμή της κατάστασης που ζούνε.
Είπαμε όμως και στον τίτλο, ότι το πέμπτο επεισόδιο ισορροπεί σε μια λεπίδα και πράγματι. Η ανατροπή της κατάστασης θα έρθει από τη λεπίδα του κουρέα! Ο έχοντας ζήσει στο παρελθόν άσχημες καταστάσεις, ο Ντάνιελ παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, αιχμαλωτίζει και δεν διστάζει να βασανίσει σκληρά έναν φαντάρο για να του αποσπάσει πολύτιμες πληροφορίες. Η πράξη αυτή καθεαυτή, εκτός του ότι φανερώνει τη σκληρότητας του χαρακτήρα, θαμπώνει αρκετά το προφίλ του Ντάνιελ στα μάτια του κοινού. Θυμάστε ότι μιλήσαμε για μετάλλαξη των πρωταγωνιστών από απλούς φιλήσυχους πολίτες σε αγωνιστές επιβίωσης. Σε αυτή την περίπτωση όμως ο Ντάνιελ μοιάζει να έκανε μεγάλο άλμα μπροστά, ακατανόητο σίγουρα για τους υπόλοιπους της ομάδας, ακόμα και για την ίδια την κόρη του, την Οφηλία που τρέχει κλαίγοντας έξω από το δωμάτιο.
Ο Ντάνιελ, λοιπόν, χάνει τη συμπάθεια τόσο του κοινού όσο και των συμπρωταγωνιστών του. Τι κερδίζει σεναριακά η σειρά από όλο αυτό; Από όλη αυτή την ιστορία, όμως, αποκαλύπτεται το δεύτερο στάδιο του σχεδίου με κωδικό όνομα Cobalt. Με άλλα λόγια ότι ο στρατός πετά λευκή πετσέτα, δηλαδή πλέον δε μπορεί να ελέγξει την κατάσταση και θα αποχωρήσει, αφήνοντας τους πολίτες στο έλεος των ζόμπι. Με άλλα λόγια στον βέβαιο χαμό τους, αν κρίνουμε το τεράστιο στάδιο γεμάτο με ζόμπι, οι πόρτες του οποίου φαίνονται να μη μπορούν να κρατήσουν για πολύ ακόμα τα τέρατα μέσα.
Ένα είναι σίγουρο… Η ένταση κορυφώνεται και ήδη πολλοί αποκαλύπτουν ότι το επόμενο επεισόδιο θα είναι ιδιαίτερα αιματοβαμμένο! Προετοιμαστείτε για το τέλος του πρώτου κύκλου που όλα δείχνουν ότι θα κλείσει με ένα μεγάλο Μπάμ!
