Γενέθλια Θανάτου (Happy Death Day)
Η Μέρα της Μαρμότας συναντά το Scream σε μια διασκεδαστική ιστορία κολεγιακού τρόμου από την εταιρεία παραγωγής των Split και Get Out.
Γράφει ο Τάσος Ντερτιλής
(η κριτική πρωτοδημοσιεύτηκε στο grandmagazine.gr)
Παραγωγή: ΗΠΑ – 2017
Διάρκεια: 96 λεπτά
Είδος: Τρόμου
Σκηνοθεσία: Christopher Landon
Πρωταγωνιστούν: Jessica Rothe, Israel Broussard, Ruby Modine, Charles Aitken, Laura Clifton, Jason Bayle, Rob Mello, Rachel Matthews.
Υπόθεση: Η Τρι Γκέλμπμαν (Τζέσικα Ροθ), μια όμορφη πλην κακομαθημένη και υπεροπτική φοιτήτρια, που το μόνο που την νοιάζει είναι η καλοπέραση, δολοφονείται την ημέρα των γενεθλίων της και…ξυπνά το επόμενο πρωί για να ξαναζήσει την ίδια μέρα θανάτου ξανά και ξανά … Όσο όμως ο εφιάλτης επαναλαμβάνεται τόσο περισσότερα στοιχεία μαζεύει η Τρι που θα της δώσουν την ευκαιρία να προσπαθήσει να ανακαλύψει την ταυτότητα του δράστη προκειμένου να αποτρέψει οριστικά τη δολοφονία της.
Σας θυμίζει κάτι; Μα και βέβαια αφού η βασική πλοκή προέρχεται αμυδρά από τη Μέρα της Μαρμότας με τον Μπιλ Μάρεϊ να ξαναζεί την ίδια μέρα ξανά και ξανά. Σε κάθε επανάληψη της γενέθλιας μέρας όλο και κάτι παραπάνω προστίθεται στην αφήγηση και όλο και πιο πολύ διαφέρει η προοπτική της ηρωίδας, με εύστοχες κωμικές πινελιές και κλεισίματα ματιού στο θεατή.
Σε αυτή την νέα παραγωγή της Blumhouse το στοιχείο της επανάληψης συνδυάζεται με μια υποτυπώδη επανεγγραφή του Scream με έμφαση στο παράλογο της ιστορίας και με μια παιχνιδιάρικη αλλά σχεδόν μισανθρωπική αντιμετώπιση όλων των ηρώων ακόμη και της πρωταγωνίστριας. Ευπρόσωπο, κεφάτο και όσο πρέπει ανατριχιαστικό το φιλμ του Κρίστοφερ Λάντον (Paranormal Activity: The Marked Ones),υιού του αείμνηστου σταρ από το Μικρό σπίτι στο Λιβάδι, δικαιολογημένα συνάντησε μεγάλη επιτυχία στα ταμεία τόσο των ΗΠΑ όσο και των υπόλοιπων χωρών όπου προβλήθηκε.
