ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Τρέξε! (Get Out)

3popcorn

Ο Κρις αποφασίζει να γνωρίσει επιτέλους τους γονείς της αγαπημένης του Ρόουζ. Τίποτα το κακό σ’ αυτή την απόφαση, αν εξαιρέσεις ότι ο Κρις είναι μαύρος και η Ρόουζ λευκή.  Εκείνος νιώθει παρείσακτος σε μια έπαυλη με μαύρους υπηρέτες, ενώ εκείνη προσπαθεί να τον πείσει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχεί. Μέχρι που τα πράγματα θα πάνε στραβά, πολύ στραβά.

Get out

Ο Τζόρνταν Πιλ αναλαμβάνει πρώτη φορά τον ρόλο του σκηνοθέτη σ’ ένα είδος που δεν έχει προσθέσει στο βιογραφικό του –  είτε ως ηθοποιός είτε ως σεναριογράφος έχει βάλει το χεράκι του σε πιο κωμικές καταστάσεις.  Το Τρέξε! είναι ένα θρίλερ που στόχο έχει να σε τρομάξει, μέσα από μια ιστορία αγάπης, για την επικίνδυνη δύναμη του ρατσισμού.

Ας τα πάρω από την αρχή.. Αυτό με το χρώμα νομίζω έγινε σαφές. Ο Κρις (Ντάνιελ Καλούγια) μαύρος, η Ρόουζ (Άλισον Ουίλιαμς) λευκή. Και αυτό έχει σημασία καθώς αποτελεί τον κορμό της εξέλιξης της ιστορίας. Ο Κρις ανησυχεί για το πώς θα τον αντιμετωπίσουν οι γονείς, και ο ολίγον τρελός αδελφός, της Ρόουζ.  Οι δύο μέρες που θα περάσει στο σπίτι των λευκών γονιών της Ρόουζ θα εξελιχθούν σε εφιάλτη και θα οδηγήσουν στην αποκάλυψη ενός παρανοϊκά φρικτού μυστικού της οικογένειας.

get-out-catherine-keener

Το Τρέξε! έχει σκοπό να αποκαθηλώσει τον φυλετικό ρατσισμό μέσα από μια ακραία ιστορία. Χρησιμοποιώντας ως εφαλτήριο ένα ζευγάρι θα καταλήξει να εκθέσει την υποτιθέμενη ανωτερότητα και τον κομπλεξισμό της λευκής φυλής. Έχει ένα τόσο έντονα κοινωνικό ζήτημα όπως ο ρατσισμός θέση σ’ ένα θρίλερ; Στην ταινία του Πιλ έχει. Οι πράξεις είναι ακραίες, αλλά η ιδέα είναι σαφής. Οι λευκοί ήρωες του Τρέξε! από την μία κοιτούν υποτιμητικά τους μαύρους συνανθρώπους τους, αλλά από την άλλη μισούν τα προτερήματα τους. Τι σημασία έχει; Θα βρουν τον τρόπο να τα κλέψουν από αυτούς.

Παρ’ όλο που η σκηνοθεσία πασχίζει να σε βάλει σ’ ένα τέμπο τρόμου, δεν είναι και η ίδια σίγουρη ότι θέλει να μείνει αποκλειστικά εκεί. Μ’ ένα δεύτερο ρόλο, εκείνο του κολλητού του Κρις, που έχει έντονα το κωμικό στοιχείο ξεφεύγεις από την αγωνία και τελικά η όλη υπόθεση στρέφεται σε μια πιο ανάλαφρη νότα. Ο Πιλ ξεσκεπάζει την παράνοια του ρατσισμού όχι με επιφανειακή σοβαροφάνεια, αλλά με σάτιρα και ίσως και λίγο σπλάτερ. Και όντως το αίμα που ρέει είναι λίγο, γιατί ο τρόμος είναι περισσότερο ψυχολογικός. Η ικανότητα της μητέρας της Ρόουζ, Κάθριν Κίνερ, να παίζει με το μυαλό των ανθρώπων είναι εκείνος ο παράγοντας από τον οποίο ο Κρις δεν μπορεί να γλυτώσει. Το μυαλό των ανθρώπων δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα παιχνίδι στα χέρια των ικανών, μέχρι εκείνη την στιγμή όπου το έξυπνο πουλί θα πιαστεί από την μύτη.

Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα τρομάξεις, ίσως και λίγο να παραξενευτείς για το τι βλέπεις. Η’ που θα το αγνοήσεις ή που θα το ξανασκεφτείς όταν θα επισκεφτείς τα πεθερικά σου.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *