Jack

Ο νεαρός Τζακ ζει με την κάπως ανεύθυνη, νεαρή μητέρα του και τον μικρό αδελφό του, τον οποίο αναγκάζεται συχνά να φροντίζει. Μετά από ένα ατύχημα, ο μεγάλος γιος θα πάει σε ένα σχολείο για παιδιά της ηλικίας του. Και από εκεί θα φύγει και θα προσπαθήσει μαζί με τον αδελφό του να βρει τη μητέρα τους που έχει εξαφανιστεί.

Πρόκειται για ένα ταξίδι που στην πραγματικότητα είναι μικρό, αλλά μοιάζει μεγάλο: Από το ένα σπίτι του ενός φίλου, στον χώρο εργασίας του άλλου και από εκεί έξω από την πόρτα του σπιτιού όπου θα έπρεπε να βρίσκεται η 20κάτι ετών μητέρα των δύο αγοριών. Είναι μία ταινία στα βήματα των ταινιών κοινωνικού ρεαλισμού που αρέσκονται να κάνουν οι αδελφοί Νταρντέν.

Στο σινεμά είναι συχνό πλέον φαινόμενο να βλέπουμε παιδιά σε ρόλους ενηλίκων. Ο μικρός Ίβο Πίτσκερ δίνει μία έξυπνη ερμηνεία, αλλά όχι τόσο χαρισματική όσο εκείνη της Ονάτα Έιπριλ στο Μυστικό της Μέιζι. Τα δύο αγόρια του Jack αναπτύσσουν μία στενή σχέση μεταξύ τους. Αισθάνεσαι πραγματικά τον πανικό του Τζακ, όταν δεν μπορεί να βρει τον αδελφό του στο εμπορικό κέντρο και την απόγνωσή του όταν δεν βρίσκει ούτε τη μητέρα του, ούτε το κλειδί του διαμερίσματος.

Τα βάσανα της παιδικής ηλικίας απασχολούν εδώ και δεκαετίες τον κινηματογράφο και στο Τζακ δεν βλέπουμε κάτι καινούριο.

Χρησιμοποιώντας τον συνήθη τρόπο κινηματογράφισης ενός κοινωνικού δράματος (η κάμερα ακολουθεί τον νεαρό πρωταγωνιστή), το κυρίαρχο στοιχείο είναι ότι πέρα από την τρυφερότητα του θέματος της και τις ενδιαφέρουσες ερμηνείες, η ταινία δεν έχει να προσφέρει και κάτι καινούριο σκηνοθετικά.

Παρά το γεγονός ότι σε διάρκεια δεν ξεπερνά τα 108 λεπτά, θα μπορούσε να είναι και μικρότερη σε διάρκεια.

Στο τέλος, η απόφαση του Τζακ ξαφνιάζει και δείχνει την περαιτέρω ωρίμανση του χαρακτήρα.

Τελικά να τη δω;

Τρυφερό δράμα κοινωνικού ρεαλισμού, με μία φρεσκάδα στη σχέση των δύο αδελφών, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο.