ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Joy

two-half-popcorn

Η Τζόι ζει μια ζωή, όχι ακριβώς ονειρεμένη, κάτω από την ίδια στέγη με τον πρώην σύζυγο της, τα δύο της παιδιά, την εθισμένη στις σαπουνόπερες μητέρα της και τον γυναικά πατέρα της. Τα όνειρα της είναι καταδικασμένα στην αποτυχία από την στιγμή που οι εφευρέσεις της δεν βρίσκουν τον δρόμο προς την υλοποίηση. Και ξαφνικά μια ιδέα θα οδηγήσει την Τζόι σε αλλαγή πορείας ολοταχώς προς την επιχειρηματική της δραστηριότητα.

joy-trailer-full
Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ αφηγείται την αληθινή ιστορία της Τζόι Μανιάνο, η οποία κατοχύρωσε πάνω από 100 πατέντες – αναμεσά τους και η Μαγική Σφουγγαρίστρα που «πρωταγωνιστεί» στην ταινία- και αναδείχθηκε σε κορυφαία προσωπικότητα της τηλεπώλησης. Μετά τους «Οδηγούς» αποτυχίας και διαπλοκής, ο Ο. Ράσελ σκηνοθετεί έναν οδηγό επιτυχίας (που θα μπορούσε να αποτελεί και τίτλο της ταινίας αν κρίνουμε από τις προγενέστερες εμπνευσμένες μεταφράσεις!) για το πώς μια γυναίκα σε προσωπική και επαγγελματική απόγνωση μπορεί από τον νεροχύτη της κουζίνας να βρεθεί στην δερμάτινη καρέκλα της διεύθυνσης μιας επιχείρησης.

Jennifer Lawrence in JOY.

Η Τζένιφερ Λόρενς ενσαρκώνει την Τζόι και κατοχυρώνει την πατέντα της ομάδας των Όσκαρ του Ο.Ράσελ – μαζί με τον Μπράντλεϊ Κούπερ αλλά και τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Μια γυναίκα δυναμική, αλλά ταυτόχρονα και εγκλωβισμένη στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της καταφέρνει να σταθεί στα πόδια της και να πιστέψει στον εαυτό της. Τα εμπόδια, όμως, είναι πολλά και τα προβλήματα που προκύπτουν καταλήγουν να είναι έως και καταστροφικά. Η Τζόι δεν σταματά, συνεχίζει…. Την δύναμη να συνεχίσει την προσφέρουν η καλύτερη της φίλη (Ντάσα Πολάνκο), παρούσα πάντα σ’ όλες τις στιγμές – δύσκολες και εύκολες- ,ο πρώην σύζυγός της (Έντγκαρ Ραμίρεζ) και η γιαγιά της (Ντάιαν Λαντ), που μας αφηγείται το παραμύθι της επιτυχίας της εγγονής της. Η μητέρα της (Βιρτζίνια Μάντσεν) είναι χαμένη σ’ ένα κόσμο μακριά από τους πραγματικούς ανθρώπους και πλήρως δημιουργημένο από τηλεοπτικούς ήρωες, ενώ ο πατέρας της (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) δίνει προτεραιότητα στην νέα του σχέση (Ισαμπέλλα Ροζελίνι) – και χρηματοδότη της Τζόι – αλλά και στην δεύτερη κόρη του από άλλο γάμο. Το παζλ συμπληρώνει ο άνθρωπος που θα την εμπιστευτεί και θα της ανοίξει την πόρτα για την τηλεόραση (Μπράντλεϊ Κούπερ).
JOYΗ ιστορία της Μανιάνο ταιριάζει πολύ στο αμερικανικό όνειρο και αποτελεί μέρος εκείνων των βιογραφιών που θέλουμε να βλέπουμε προκειμένου να πιστέψουμε ότι τα πάντα μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή. Ίσως όμως η εκτέλεση στην περίπτωση της κινηματογραφικής μεταφοράς να είναι υπεραναλυτική και χαμένη στις λεπτομέρειες. Η ανάλυση της ιστορίας από τα παιδικά χρόνια μέχρι την επίτευξη του στόχου κρατάει περισσότερο απ’ όσο αντέχεις. Όσο και αν η Λόρενς αποτελεί πάντα μια χαριτωμένη επιλογή στον πρωταγωνιστικό ρόλο – ταυτόχρονα γλυκιά και δυναμική ικανή, ένα φρέσκο κινηματογραφικό πρόσωπο που καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον- , όσο και αν ο Ο.Ράσελ δοκιμάζει από σκηνοθετικής πλευράς να μπλέξει με μια παραμυθένια νότα, το όνειρο, την τηλεόραση και το πραγματικό – παραμένοντας όμως στο μεγαλύτερο ποσοστό σε μια στείρα από ιδέες κινηματογράφηση , το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει «γερασμένο». Καλά στοιχεία υπάρχουν, οι ερμηνείες – τα βλέμματα τραβάει ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο- , οι αξίες της φιλίας και της αγάπης, η προσήλωση στον στόχο. Το χρονικό, όμως, μοίρασμα της ιστορίας μοιάζει άνισο, και τελικά λίγο πριν την κορύφωση της επιτυχίας έχεις «εγκαταλείψει» την Τζόι.

Τελικά να την δω; Αν οι αληθινές ιστορίες αποτελούν την αγαπημένη σου κινηματογραφική απόλαυση και βρίσκεις συμπαθητική την Τζένιφερ Λόρενς, είναι η ταινία σου για αυτά τα Χριστούγεννα.

Fun Trivia: Η σφουγγαρίστρα της ταινίας κατασκευάστηκε από την πραγματική Τζόι την χρονιά που η κινηματογραφική Τζόι – Τζένιφερ Λόρενς- γεννήθηκε, το 1990.

cinego-provoles

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *