Λαίδη Μακμπέθ (Lady Macbeth)
Βασισμένο σε νουβέλα του Νικολάι Λέσκοβ, το φιλμ του Ουίλιαμ Ολντρόιντ (ντεμπούτο στο σινεμά ενός θεατρικού σκηνοθέτη) αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που αναγκάζεται από την οικογένειά της να παντρευτεί έναν μεγαλύτερό της και σκληρό άντρα. Αποφασισμένη να μην ακολουθήσει τις επιταγές της κοινωνίας γύρω της και αψηφώντας το «τι θα πει ο κόσμος», ερωτεύεται έναν υπηρέτη και είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της.
Η κεντρική ηρωίδα της ταινίας εμπνέεται φυσικά από τη Lady Macbeth, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο μια μετεξέλιξή της. Η Κάθριν της ταινίας δεν βασανίζεται από τις τύψεις που βασανίζεται η ηρωίδα του Σαίξπηρ: δρα θεωρώντας δικαίωμά της να διεκδικεί την ανεξαρτησία και την ελευθερία της, χωρίς προσκόληση στην ηθική.
Η Κάθριν (την ερμηνεύει υπέροχα η Φλόρενς Πάου) είναι μία γυναίκα που μοιάζει να αψηφά κάθε είδος κοινωνικής υποχρέωσης: ένα ελεύθερο πλάσμα που δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται για το τι θα πει ο σύζυγός της ή ο κόσμος. Ένα πλάσμα αποφασισμένο να απελευθερωθεί από την εποχή του ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προβεί σε ανομολόγητες πράξεις.
Παρά το θεατρικό του background, ο Ολντρόιντ σκηνοθετεί κινηματογραφικά την ηρωίδα του, με αρκετές σκηνές να παραπέμπουν σε πίνακες ζωγραφικής. Παράλληλα, η σκηνοθεσία του είναι εξαιρετικά σύγχρονη, όχι αυτό που θα περίμενες από ένα κλασικό «δράμα με κορσέδες». Σε αυτό συνηγορεί και η ερμηνεία της Φλόρενς Πάου που απαλλαγμένη από το βάρος μιας συγκεκριμένη καθωσπρέπει γλώσσας -όπως η ίδια η ηρωίδα απεκδύεται τους καθωσπρεπισμούς της κοινωνίας γύρω της- χαρίζει μια ξεχωριστή φρεσκάδα σε αυτή την ταινία που κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 15 συνολικά υποψηφιότητες στα British Independent Film Awards.
