Limitless, απλά άλλη μια αστυνομική σειρά
Φανταστείτε να υπήρχε ένα χαπάκι που να σας επέτρεπε να χρησιμοποιείτε το 100% του εγκεφάλου σας και να έχετε πρόσβαση σε πληροφορίες και λειτουργίες που δε θα πιστεύατε ποτε…
Η σειρά ξεκινά από εκεί που σταμάτησε η ομότιτλη ταινία του 2011, που πρωταγωνιστούσαν οι Μπράντλεϊ Κούπερ και Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Εισάγει έναν νέο πρωταγωνιστή, τον Μπριαν, που έχει μια αντίστοιχη ιστορία με τον χαρακτήρα που γνωρίζαμε. Είναι αποτυχημένος, έχει προβλήματα δικά του, αλλά και στην οικογένεια του. Μια μέρα συναντά έναν παλιό του φίλο και μέρος της μπάντας του που διαλύθηκε. Είναι πλέον επιτυχημένος. Του δίνει το μαγικό χαπάκι και η ζωή του αλλάζει ανεπιστρεπτεί. Πλέον βρίσκεται μπλεγμένος, με το FBI να τον κυνηγάει χωρίς να φταίει.
Γρήγορη κίνηση κάμερας, δυναμική παρουσίαση, αδρεναλίνη και δράση, κάνουν το πρώτο επεισόδιο να είναι ευχάριστο στην παρακολούθηση. Δυστυχώς όμως οι σεναριογράφοι δεν είχαν έμπνευση κι έτσι από το δεύτερο κι όλας επεισόδιο, η σειρά αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο. Ο ήρωας μας, με το μυαλό του να στροφάρει υπεράνθρωπα, αρχίζει να συνεργάζεται με το FBI στην εξυγνύαση υποθέσεων. Φιλοδοξεί λοιπόν να είναι άλλη μια αστυνομική σειρά;
Ενώ ο Μπράντλεϊ Κούπερ συμφώνησε να συμμετέχει και να εμφανίζεται σε λίγα επεισόδια -για ελάχιστα δευτερόλεπτα- ενσαρκώνοντας πάλι το δημοφιλή ρόλο του, η σειρά μοιάζει να μην έχει καμία υψηλή προσδοκία, άλλη από το αποτελέσει άλλη μια αστυνομική crime solving σειρά. Όπως τόσες άλλες σειρές δηλαδή που ο κεντρικός ήρωας έχει κάποια ιδιαίτερη ικανότητα για να κρατά κάπως το ενδιαφέρον. Intelligence, Scorpion, …. τόσες σειρές επιδιώκουν να κάνουν αυτό το ίδιο, ακολουθώντας την ίδια συνταγή απαράλλαχτη, ελπίζοντας ότι αυτοί για κάποιο λόγο θα το κάνουν πιο καλά, πιο ενδιαφέρον, πιο «πρωτότυπο».
Ουσιαστικά όλα ξεκινούν με τον Σέρλοκ Χολμς. Αν το αποκωδικοποιήσει κανείς, ο κεντρικός χαρακτήρας από κάθε τέτοια σειρά ακολουθεί το μοτίβο πρώτυπο του δημοφιλή Άγγλου επιθεωρητή, ιδίως όπως τον αναβιώνει η βρετανική σειρά με τον Κάμπερμπατς. Οξυδερκής αλλά με πολλά προβλήματα, διασκεδαστικός, περιπετειώδης. Μοιάζουν λοιπόν όλα ένα κακέκτυπο του, τον πλησιάζουν αλλά δε καταφέρνουν να ξεπεράσουν την αυθεντικότητα του πρωτότυπου.
Φυσικά, αν οι παραγωγοί της σειράς ήθελαν να βρουν κάτι ξεχωριστό, πρωτότυπο για να αφήσουν το δικό τους στίγμα, δεν θα επέλεγαν εξαρχής να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα για σειρά μιας ήδη επιτυχημένης ταινίας, αλλά θα έκαναν κάτι άλλο.
Επανερχόμενοι λοιπόν στη σειρά μας, λέμε, ok, να δώσουμε μια ευκαιρία σε αυτή τη σειρά, αλλά ας μας δώσει κάτι πιο φρέσκο και όχι άλλη μια εύκολη κονσέρβα που την τρώμε έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια και η γεύση της μας είναι τόσο οικεία αλλά και τόσο αποκρουστική. Τα μοτίβα είναι για δίνουν έναν εύκολο και γρήγορο δρόμο, αυτοί που θα ανταμειφθούν τελικά όμως είναι αυτοί οι τολμηροί που παραστρατήσουν από την πεπατημένη και θα βγουν από τον δρόμο που έχουν προχαράξει.
