ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Το Κόλπο της ζωής μας

one-half-popcorn

Ο Ρίτσαρντ και η Κέιτ έχουν χωρίσει, αλλά διατηρούν καλές σχέσεις. Ο Ρίτσαρντ αποφασίζει να πουλήσει την εταιρεία του και να συνταξιοδοτηθεί, μόνο που ένα βρώμικο κόλπο του αγοραστή θα στοιχίσει στον Ρίτσαρντ την περιουσία τη δική του, της Κέιτ, των παιδιών τους, αλλά και πολλών υπαλλήλων της εταιρείας. Έτσι, θα ταξιδέψουν μέχρι το Παρίσι για να βρουν τον αγοραστή και να διεκδικήσουν αυτό που θεωρούν ότι τους ανήκει. Συμμάχους σε αυτή την τρελή περιπέτεια θα έχουν τους γείτονές τους.

lovepunch000

Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο σε αυτή την καλοκαιρινή κωμωδία. Μία ιστορία που απευθύνεται σε ένα κοινό μεγαλύτερης ηλικίας (που πρόσφατα το Χόλιγουντ, αλλά και η Βρετανία ανακάλυψαν ότι μπορεί να φέρει κέρδη στα ταμεία καθώς παρακολουθεί σινεμά και μάλιστα ιστορίες που το αφορούν), αλλά και σε ένα κοινό που αγαπά τις τυχοδιωκτικές ταινίες (γι’ αυτό η δράση εκτυλίσσεται στο Παρίσι και στις Κάννες).

Τα όσα συμβαίνουν στην ταινία είναι και απίθανα και ελάχιστα αστεία. Το καλό με μια τέτοιου τύπου ταινία είναι ότι δεν έχεις υψηλές απαιτήσεις, αλλά και το ότι διαθέτει εξαιρετικούς ηθοποιούς.

lovepunch001lovepunch002

Η Έμμα Τόμσον και τον τηλεφωνικό κατάλογο να ερμηνεύσει θα το κάνει τέλεια, ενώ ο Τίμοθι Σπολ, άρτι βραβευθείς στις Κάννες, φαίνεται ότι εδώ κάνει την πλάκα του, ερμηνεύοντας ένα εξαιρετικά περιπετειώδη τύπο. Όσο για τον Πιρς Μπρόσναν, δεν είναι κακός ηθοποιός, αλλά τον έχουμε δει συχνά σε παρόμοιους ρόλους -πρόσφατα μάλιστα στο Long Way Down-, οπότε δεν μπορεί πραγματικά να μας πείσει.

Και αν τα περιστατικά που βλέπουμε στην ταινία ξεπερνούν το ένα το άλλο σε απιθανότητα μετά από κάποιο σημείο απλά εγκαταλείπεις την προσπάθεια για ένα αληθοφανές και πρωτότυπο σενάριο (τίποτα από τα δύο δεν θα βρεις στην ταινία) και προσπαθείς να το απολαύσεις.  Το εάν θα επιτύχεις ή όχι είναι άλλο θέμα.

lovepunch003Τελικά να τη δω;

Προσωπικά θα την έβλεπα σε DVD, αλλά αν αγαπάτε το δίδυμο Τόμσον – Μπρόσναν και αν σας αρέσουν οι βρετανικές κωμωδίες που είναι γυρισμένες στη Γαλλία, δείτε τη. Με δική σας ευθύνη.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *