Ludlow, οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα
Η σφαγή στο Λάντλοου των ΗΠΑ, η δολοφονία του Λούις Τίκα και η συμβολή των Ελλήνων στους αγώνες των ανθρακωρύχων το 1913-1914 αποτελεί το θέμα του ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού. Χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό και μέσω συνεντεύξεων με απογόνους των πρωταγωνιστών, αλλά και με ιστορικούς και κοινωνιολόγους, καθώς και με μέλη της ελληνικής κοινότητας, επιχειρεί να παρουσιάσει το ποτρέτο μιας εποχής.
Το κάνει αξιοθαύμαστα και με τρόπο κινηματογραφικό. Βοηθά το υλικό (το οποίο βέβαια κάποιες στιγμές επαναλαμβάνεται), αλλά και η μουσική. Ταυτόχρονα με το να δείξει την συμμετοχή της ελληνικής κοινότητας στους αγώνες του εργατικού κινήματος, το ντοκιμαντέρ του Βαρδαρού -το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο της Βουλής των Ελλήνων στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης- θέτει ερωτήματα για μια ολόκληρη εποχή.
Μία εποχή ανεξερεύνητη λίγο-πολύ από το σινεμά. Μία εποχή που δεν μοιάζει να διαφέρει και πολύ από την Άγρια Δύση. Μόνο που αντί για καουμπόιδες και ληστές, έχεις τα πρωτοπαλίκαρα των μεγάλων εταιρειών να παίζουν πιστολίδι με τους εργαζόμενους -οι περισσότεροι μετανάστες-, την ώρα που η εθνοφρουρά παρακολουθεί ατάραχη.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε ίσως και μία κινηματογραφική ταινία να ασχολείται με ένα τέτοιο θέμα.
Για να επιστρέψουμε στο ντοκιμαντέρ, αυτό που μοιάζει να λείπει από την εμπεριστατωμένη δουλειά είναι μία μεγαλύτερη επιμονή σε κάποια θέματα: το τέλος για παράδειγμα μοιάζει βεβιασμένο και ενώ το ντοκιμαντέρ έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να παρουσιάσει το τι προηγήθηκε, θα ήθελε μία μεγαλύτερη επιμονή στο τι έγινε στη σφαγή του Λάντλοου. Ίσως και μια πιο προσωπική ματιά, μία ιστορία συγκεκριμένων ανθρώπων στο επίκεντρο.
