Μαντάμ Μποβαρί
Η Έμμα μια νεαρή γυναίκα, με καλή εκπαίδευση αλλά όχι τόσο καλή καταγωγή, παντρεύεται τον γιατρό της περιοχής, Σάρλ Μποβαρί. Ένας γάμος που αρχικά μοιάζει ονειρικός και πολλά υποσχόμενος ώστε να χαρίσει στην Έμμα μια θέση στην υψηλή κοινωνία της εποχής. Τα πάθη όμως της κοπέλας σταδιακά μεγαλώνουν με αποτέλεσμα να την πνίξουν και ο γάμος από την δρομολογημένη ευτυχία να καταλήξει ένας εφιάλτης.
Το γνωστό μυθιστόρημα του Γκούσταβ Φλομπέρ (1857) έρχεται ακόμα μια φορά να αναβιώσει, αυτή την φορά μέσα από τις σκηνοθετικές οδηγίες της Σοφί Μπαρτ και την ενσάρκωση του ομώνυμου ρόλου από την Αλίκη του Τιμ Μπάρτον, Μία Ουασικόφσκα. Η ιστορία της Μποβαρί μας είναι λίγο πολύ γνωστή, μια κοπέλα από χαμηλή κοινωνική τάξη βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος εξαιτίας του γάμου της με έναν ικανό νεαρό γιατρό με φήμη που συνεχώς αναπτύσσεται, αν και γι’ αυτό φροντίζουν περισσότερο οι φίλοι του παρά ο ίδιος. Η αρχική της αντίδραση σ’ αυτή την μετάβαση μοιάζει συγκρατημένη και επιφυλακτική, σαν ζώο που θέλει λίγο χρόνο να γνωρίσει το καινούργιο περιβάλλον που το αναγκάζεις να βρεθεί. Σ’ αυτή την φάση προσαρμογής, η Έμμα διατηρεί τις ηθικές της αξίες σε υψηλά επίπεδα αρνούμενη να ενδώσει σε πειρασμούς πλουτομανίας και παράνομου πόθου. Σταδιακά όμως η Έμμα μετατρέπεται σε κυρία Μποβαρί. Καθώς ο άνδρας της την αποτρέπει από το να ασχοληθεί με το οτιδήποτε, εκείνη πλήττει και βρίσκει διεξόδους ώστε να ηρεμεί το ανήσυχο μυαλό της στο να ξοδεύει λεφτά που ο Σαρλ δεν έχει. Και όταν αποκτήσει όλα εκείνα τα υλικά αγαθά που χρειάζονται για να πλαισιωθεί το νέο κοινωνικό στάτους στο οποίο πλέον ανήκει, το ενδιαφέρον της θα στραφεί σε εκείνο που λείπει από την ζωή της, το ερωτικό πάθος.
Η ηρωίδα του Φλομπέρ είναι πλαισιωμένη απο έναν σύζυγο αδιάφορο και υπερπροστατευτικό, έναν νεαρό εραστή ρομαντικό αλλά και φιλόδοξο και έναν ακόμα εραστή πλούσιο, αισθησιακό αλλά χωρίς διάθεση για δέσμευση, όλοι τους έτοιμοι να πάρουν από την Μποβαρί και να προσφέρουν όχι περισσότερα από εκείνα που απαιτούν θυσία από εκείνους. Ο μόνος τελικά που δεν θα καταφέρει να γλυτώσει είναι ο Σαρλ, καθώς είναι εκείνος που τελικά θα πληγεί από τον γάμο του με την Έμμα και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο. Τα ζήτηματα του λογοτεχνικού έργου είναι πολλά και ο χαρακτήρας της Έμμας επιτρέπει στον καθένα από μας διαφορετικές αναγνώσεις ανάλογα με τις προσωπικές εμπειρίες και τις ατομικές ιδεολογικές πεποιθήσεις. Όλοι οι χαρακτήρες της αφήγησης είναι πολυδιάστατοι και για κανέναν δεν βάζεις το χέρι σου στην φωτιά αν είναι καλός ή κακός, ή αλλιώς τι μέρος της ευθύνης φέρει.
Στην κινηματογραφική μεταφορά τώρα τα πράγματα είναι απλά, το έργο δεν έχει να προσφέρει κάποια καινοτομία ή παρέμβαση στο κλασικό λογοτεχνικό έργο (όπως πριν κάποιους μήνες είδαμε στο η Άλλη Μποβαρί). Αποτελεί μια καλή πρόταση για όποιον δεν έχει διαβάσει το βιβλίο ή δεν έχει δει κάποια από τις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές – αν και ως εκτέλεση δεν σε αφήνει σε αγωνία, καθώς η εναρκτήρια σκηνή σου αποκαλύπτει το τέλος της Μποβαρί. Καθώς επίσης είναι περιορισμένη σε έκταση όσον αφορά στην περιγραφή των γεγονότων και επιφανειακή στην ανάπτυξη των χαρακτήρων.
Είναι όμως αξιοπρόσεκτη, και τελικά το θετικό πρόσημο στο Μαντάμ Μποβαρί, η διανομή των ρόλων. Η εύθραυστη Ουασικόφσκα μεταφέρει την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία της Μποβαρί που αποτελεί ένα μίγμα αθωότητας, αφέλειας και απληστίας. Από τους υπόλοιπους ανδρικούς ρόλους τα βλέμματα συγκεντρώνει ο απρόσμενα ερωτικός Έζρα Μίλερ στο ρόλο του αθεράπευτα ρομαντικού Λεόν, αλλά και οι δύο δευτερεύοντες ρόλοι του Ρις Ίφανς και του Πολ Τζιαμάτι, ο πονηρός έμπορος και ο κοντινός φίλος του γιατρού Μποβαρί, αντίστοιχα. Από κει και πέρα, αν βαριέσαι τις ταινίες εποχής και τις εντρυφήσεις στην γυναικεία ψυχολογία, που ούτως ή άλλως πρόκειται για λαβύρινθο, και έχεις καταλήξει κατά λάθος σε κάποια αίθουσα εγκλωβισμένος απόλαυσε τουλάχιστον τα εξαιρετικά φορέματα εποχής που η Μποβαρί διαθέτει στην γκαρνταρόμπα της.
