Παράξενη Μαγεία (Strange Magic)

Ένα διαφορετικό animation μας παρουσιάζει η Lucasfilms, το οποίο καυχιέται ότι είναι εμπνευσμένο από το «Όνειρο Θερινής Νυκτός» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Κατά πόσο το βλέπουμε αυτό ή όχι είναι άλλο ζήτημα. Αυτό που βλέπουμε είναι ένα φρέσκο μοντέρνο σχέδιο, σε μια ιστορία διεκπεραιωτική, που αποτελεί όμως το έναυσμα για διάφορες πλάκες και μπόλικο, μπόλικο τραγούδι. Γιατί στην ουσία του το Strange Magic είναι ένα παιδικό μούζικαλ.

Τα πράγματα είναι απλά. Υπάρχουν δυο φανταστικοί κόσμοι, ή καλύτερα ένας φανταστικός κόσμος χωρισμένος σε δυο στρατόπεδα, τον νεραϊδόκοσμο και τον κόσμο των τεράτων. Ανάμεσα τους, στο πυκνό δάσος φυτρώνουν κάποια σπάνια άνθη που τα ροδοπέταλα τους είναι απαραίτητο συστατικό για να φτιαχτεί το μαγικό φίλτρο του έρωτα. Γιατί όμως χρειάζεται ένα τέτοιο φίλτρο; Τι ανάγκες θα καλύψει;

Κάπως έτσι μετά τη σύντομη εισαγωγή περνάμε γοργά στο θέμα μας και γνωρίζουμε τους χαρακτήρες μας. Μια ατίθαση νεραϊδο-πριγκίπισσα η Μάριαν αναζητά την πραγματική αγάπη και αρνείται να παντρευτεί τον επίμονο νεαρό Ρόλαν, που την κυνηγά, με μόνο σκοπό να αποκτήσει στρατό και δύναμη που τόσο επιθυμεί. Από την άλλη η αδερφή της φλερτάρει με όλο τον κόσμο, αλλά όχι με τον Σάνι, ένα μικρόσωμο ξωτικό που κάνει τα πάντα για να κερδίσει την καρδιά της. Κάπως έτσι θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στην πόλη των τεράτων, όπου στην ιστορία θα μπλεχτεί ένα παιχνιδιάρικο ποντικάκι και φυσικά ο άρχον του κακού, ο φαινομενικά μοχθηρός Μπογκ.

Έξυπνα μοιρασμένη η μουσική, πιο ποπ και χαρούμενη στο νεραϊδοχώρι, δυνατό και κλασικό ροκ επιλογές για τη χώρα των τεράτων. Διασκευάζει αρκετά γνωστά τραγούδια που έχουν συστατικά τις λέξεις Love, Strange και Magic, από Elvis (Can’t Help Falling in Love), Doors (People are Strange), Queen (Strange Little Thing Called Love), Troggs (Wild Thing), για να φτάσει μέχρι Lady Gaga (Bad Romance) και Μπιγιονσέ (Crazy in Love). Οι μουσικόφιλοι ίσως απολαύσουν και το σύντομο ορχηστρικό του Rebel Rebel του Μπάουι. Ένας μεγάλος μουσικός αχταρμάς, θα διασκεδάσει τους μικρούς φίλους φέρνοντας τους σε επαφή με γνωστά τραγούδια, αν και αρκετές από τις εκτελέσεις ήθελαν περισσότερη δουλειά. Στη μεταγλώτισση ακούγονται οι φωνές των Θάνου Χρήστου, Φιλιάδη Στεφανίας, Σιούλη Σταύρου, Γκιζέλη Χριστέλα, Κωστή Τάσου, ενώ στην αυθεντική έκδοση έχουμε από Άλαν Κάμιν και Έβαν Ρέιτσελ Γουντ, μέχρι τον Άλφρεντ Μολίνα.

Αν υπάρχει μια ένσταση που κόβει από το τελικό αποτέλεσμα είναι στη σχεδίαση. Τα γραφικά θυμίζουν περισσότερο παιχνίδι υπολογιστή παρά animation, ενώ οι χαρακτήρες είναι εμφανώς αταίριαστα σχεδιασμένοι ο ένας με τον άλλο, ιδίως ανάμεσα στους δυο κόσμους. Σε επίπεδο σεναρίου λείπει η φρεσκάδα πάνω στον έρωτα, αν εξαιρέσουμε κάποιες μικρές αναφορές στην διαφορετικότητα, ενώ δεν αποφεύγονται αρκετά κλισέ, τα οποία τουλάχιστον σώζει κάπως το ενδιαφέρον κλείσιμο.

Τελικά να το δω; Είναι το Dirty Dancing σε animation. Μπορεί να μην έχει τέλεια σχεδίαση και φρεσκάδα στις ιδέες, όμως σε σημεία είναι διασκεδαστικό.