Marina

Τη δραματική ιστορία πίσω από ένα χαρούμενο τραγούδι που σημείωσε μεγάλη επιτυχία παρουσιάζει η ταινία Μαρίνα του Στίγν Κόνιξ. Πρόκειται για τα πρώτα χρόνια της ζωής του τραγουδιστή Ρόκο Γκρανάτα που έγραψε τη μεγάλη επιτυχία «Μαρίνα, Μαρίνα».

Ο Ρόκο γεννιέται στην Καλαβρία, αλλά πηγαίνει να βρει τον πατέρα του που δουλεύει ανθρακωρύχος στο Βέλγιο σε ηλικία δέκα ετών. Η ζωή στο Βέλγιο είναι δύσκολη, ειδικά για έναν μετανάστη, και ο Ρόκο θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική. Ο πατέρας του, όμως, δεν το δέχεται και ο Ρόκο καλείται να αντιμετωπίσει τη φτώχεια, την καχυποψία των Βέλγων, ενώ προσπαθεί να κατακτήσει την καρδιά της νεαρής που αγαπά.

Το Μαρίνα είναι μία άχρωμη και άοσμη ιστορία που περιγράφει μια επιτυχία, μια μετάβαση «από τα χαμηλά στα ψηλά». Διαθέτει ωραία φωτογραφία και συμπαθητική σκηνοθεσία, αλλά ελάχιστα παραπάνω.

Η ιστορία του Ρόκο Γκρανάτα είναι μία ιστορία που δεκάδες φορές έχουμε δει στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη: η ιστορία ενός νέου που ενάντια στις αντιξοότητες καταφέρνει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ένας πατέρας αυστηρός, οι συμβάσεις της κοινωνίας, ένα κορίτσι που παιδεύει. Αν και πραγματική ιστορία, το Μαρίνα διαθέτει συστατικά που έχουμε ξαναδοκιμάσει.

Αναβιώνει όμορφα την εποχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν καταφέρνει να συγκινήσει τον θεατή, ούτε να του κρατήσει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Μπορεί να διαθέτει ταξικές ανησυχίες και κοινωνικούς προβληματισμούς, αλλά τους αντιμετωπίζει επιφανειακά και με τρόπο αναμενόμενο. Ωστόσο, σε μία προσπάθεια να πει πολλά, η ταινία καταφέρνει να πει ελάχιστα.

Το μεγάλο πρόβλημα της ταινίας είναι, πάντως, οι ερμηνείες. Μία αδιάφορη βιογραφία θα μπορούσε να κερδίσει πόντους από τις καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Ωστόσο, εδώ είναι όλοι οι ηθοποιοί από αδιάφοροι έως μέτριοι.

Τελικά να τη δω;

Το Μαρίνα παραμένει μια αδιάφορη ταινία, που παρά την προσπάθειά της να μιλήσει για σοβαρά ζητήματα, δεν καταφέρνει να συγκινήσει τον θεατή. Διαθέτει ενδιαφέρουσες στιγμές σκηνοθετικά και όμορφη αναπαράσταση της εποχής, αλλά ελάχιστη ψυχή.