Parker

Εφόσον έχετε δει τόσες ταινίες με τον Τζέισον Στάθαμ αποφασίσαμε αυτή τη βδομάδα να σας φέρουμε… άλλη μια ταινία με τον Τζέισον Στάθαμ.

Άλλη μια κλασική ιστορία προδοσίας και εκδίκησης, αφού οι πρώην συνεργάτες του Parker έκαναν το τραγικό λάθος να τον αφήσουν βαριά τραυματισμένο, νομίζοντας τον νεκρό. Ο Τζέισον Στάθαμ αλλάζει ρόλους και προφορές, ενώ δίπλα του έχει την Τζένιφερ Λόπεζ που δείχνει για άλλη μια φορά ότι τα καταφέρνει μια χαρά ως ηθοποιός, τον βαρύ Νικ Νόλτε και τον όχι και τόσο πετυχημένο κακό Μάικλ Τσίκλις.

Το Parker γυρίστηκε το 2013, πριν το Homefront (Απρόσκλητος Επισκέπτης), που είδαμε το Δεκέμβρη του 2013 και του Hummingbird (Redemption) το οποίο δεν προβλήθηκε (ακόμα) στη χώρα μας. Ο υπερδραστήριος ηθοποιός μας έχει συνηθίσει από την νωρίς στην καριέρα του να αναλαμβάνει αρκετές χρονιές και τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους στο ίδιο έτος. Παρόλο που έχει να επιδείξει καλές ερμηνείες (Revolver, Δυο Καπνισμένες Κάννες, Snatch/Αρπαχτή, the Bank Job) τελικά έχει γίνει γνωστός κυρίως από το πανκ σκοτσέζικο ύφος και την ιδιότητα του να δέρνει με χορευτικές φιγούρες (Transporter, Crank/Εκτός Ορίων, the Mechanic/Μούτρο). Κάπου μεταξύ των Αναλώσιμων 2 και Αναλώσιμων 3 που κοντοζυγώνουν, κάπου μεταξύ την guest εμφάνιση στο τέλος του Fast & Furious (Μαχητές των δρόμων) 6  και Fast & Furious 7 που αναμένεται, ο δημοφιλής ηθοποιός βρήκε το χρόνο να υποδυθεί τον κύριο Πάρκερ.

 Ξεκινάμε με τον κύριο Πάρκερ ως ιερέα, με άσπρα μαλλιά και γυαλάκια κι απάνω που αρχίζουμε να λέμε ότι του πάει μας ξαναγυρνά στο κλασικό στιλ κατατεθέν του Στάθαμ. Αργότερα, θα τον δούμε με το καουμπόικο καπέλο και τις μυτερές μπότες του να αντικαθιστά άνετα τη βαριά σκοτσέζικη προφορά του με την αμερικάνικη του νότου. Καλή η προσπάθεια, όμως δυστυχώς ο ηθοποιός είναι αναγκασμένος, περισσότερο από τον ίδιο το ρόλο, να υποδύεται τον ίδιο χαρακτήρα που έχει πλέον ταυτιστεί με το όνομα του. Δυστυχώς, το σενάριο δεν έχει τις χιουμοριστικές ατάκες που θα έκαναν το χαρακτήρα του περισσότερο απολαυστικό. Από την άλλη, δεν έχει ούτε πολλές ούτε καλές σκηνές μάχης που θα έκαναν την ταινία μια χορταστική περιπέτεια. Είναι κρίμα, γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι ο Τζέισον Στάθαμ με λίγο περισσότερο προσεγμένες επιλογές θα μπορούσε να αποτελέσει τον νέο Μπρους Γουίλις.

 Συμβαδίζοντας με το σενάριο, η σκηνοθεσία έχει μένει σε χαμηλά επίπεδα απόδοσης, κάνοντας την -έτσι κι αλλιώς χωρίς πολλά εφέ- ταινία περισσότερο αδιάφορη. Οι βασικοί λόγοι που θα τραβήξουν τον κόσμο σε αυτή την ταινία, δηλαδή ο Τζέισον Στάθαμ και η Τζένιφερ Λόπεζ είναι και οι δυο τίμιοι ερμηνευτικά, χωρίς όμως να αφήνουν να φανεί έντονη χημεία ανάμεσα τους. Δυστυχώς, η έλλειψη πρωτοτυπίας στην υπόθεση και η απουσία του στοιχείου της έντονης δράσης κάνουν το αποτέλεσμα να ταιριάζει περισσότερο σε τηλεταινία παρά σε ουσιαστική πρόταση για τις κινηματογραφικές αίθουσες.