Εγώ και ο Ερλ και το Κορίτσι που Πεθαίνει
Απευθείας σε DVD κυκλοφόρησε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες της προηγούμενης χρονιάς, έχοντας μάλιστα αποσπάσει τα βραβεία Κοινού και Κριτικής Επιτροπής στο περσινό Φεστιβάλ του Σάντανς.
Πανέμορφη, φρέσκια ματιά στη νεανική ψυχοσύνθεση, από τον Αλφόνσο Γκόμεζ – Ρεχόν, που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ως βοηθό δίπλα σε Σκορσέζε, Ινιαρίτου, Έφρον.
Βασισμένη στο βιβλίο του Τζέσι Άντριους, η ταινία μας μιλά για ένα σύχρονο λυκειόπαιδο, τον Γκρεγκ. που οι γονείς του αναγκάζουν να κάνει παρέα σε μια συμμαθήτρια του που διαγνώστηκε με λευχαιμία. Ο Γκρεγκ, που ως τότε προσπαθούσε να περνά αόρατος και απολάμβανε μόνο να κάνει διασκευές γνωστών ταινιών με τον κολλητό του Ερλ, ανακαλύπτει μέσα από την «αγγαρεία» της παρέας της Ρέιτσελ, μια δυνατή πρωτόγνωρη φιλία.
Το πιο σημαντικό προτέρημα της ταινίας, είναι το πως διαχειρίζεται τη δραματική του υπόθεση, τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά. Καταρχάς σέβεται την ασθένεια και αποφεύγει να περιπέσει στα γνωστά λάθη. Μπαίνει στην ψυχολογία των σύγχρονων νέων και βλέπουμε μέσα από τα μάτια τους, με χιούμορ, ρομαντισμό, κέφι, στοιχασμό αλλά και αβεβαιότητα για ζωή. Όσοι περίμεναν ένα δακρύβρεχτο δράμα είδαν με έκπληξη μια ταινία κοντά στα Garden State, Juno, Stay, Door on the Floor.
Ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται τα έξυπνα ευρήματα των ταινιών που φτιάχνει ο νεαρός πρωταγωνιστής του, για να δημιουργήσει διασκεδαστικά μικρά βιντεάκια και αφίσες, σαν ταινίες μέσα στην ταινία, χρησιμοποιώντας παράλληλα μικρές σεναριακές ανατροπές που κρατούν ζεστό το ενδιαφέρον του θεατή.
Τα εύσημα σίγουρα ανήκουν στο πρωταγωνιστικό δίδυμο του Γκρεγκ και της Ρέιτσελ. Τόσο ο Τόμας Μαν όσο και η Ολίβια Κουκ δείχνουν ότι μπορούν να έχουν ένα λαμπρό μέλλον μπροστά τους, ο πρώτος έχοντας στοιχεία από νεανικούς ρόλους του Τζεφ Μπρίτζες και του Ράιαν Γκόσλινγκ, η δε νεαρά, φέρνοντας στη μνήμη ωραίες παλιές εμφανίσεις της Γουινόνα Ράιντερ, Νάταλι Πόρτμαν ή Κίρα Νάιτλι.
Ωραίες ερμηνείες όμως έχουμε και από το υπόλοιπο καστ, όπως του Τζον Μπέρνθαλ του Walking Dead στο ρόλο του καθηγητή, σε έναν πολύ διαφορετικό ρόλο από ότι τον έχουμε συνηθίσει, την Μόλι Σάνον ή του Νικ Όφερμαν. Είναι μια όμορφη ταινία που καταφέρνει και να μας διασκεδάσει και να μας συγκινήσει και το κάνει με τρόπο υπέροχο.