ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινε-προτάσειςΣινεμά

Μήδεια Κρείσσων των Εμών Βουλευμάτων

3popcorn

Αντλώντας έμπνευση από το «Looking for Richard» του Αλ Πατσίνο (και προς τιμήν του αναγνωρίζοντάς το), ο Νίκος Γραμματικός επιστρατεύει φίλους και παλιούς συνεργάτες, προσπαθώντας να «ανακαλύψει» τη Μήδεια ή την σύγχρονη αλήθεια πίσω από τη Μήδεια.

medea-louder-002

Το «Μήδεια Κρείσσων των Εμών Βουλευμάτων» αποτελεί σχέδιο πάθους του γνωστού σκηνοθέτη που βγαίνει στις αίθουσες (και συγκεκριμένα στον κινηματογράφο Τριανόν) με καθυστέρηση. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει συζητήσεις με ηθοποιούς, αφηγήσεις από ιστορικούς, ενώ ο Νίκος Γραμματικός βγαίνει και στον δρόμο σε μια προσπάθεια να κατανοήσει τι είναι η Μήδεια σήμερα και γιατί μας αφορά.

Για κάποιον που έχει δει την ταινία του Αλ Πατσίνο, η φόρμα δεν θα φανεί τόσο πρωτοποριακή, αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Γραμματικός την υιοθετεί για να αποκαλύψει τα μυστικά της τραγωδίας του Ευριπίδη. Ξεκινώντας από τον μύθο (και χρησιμοποιώντας από ζωγραφική μέχρι animation), o Γραμματικός «κυκλώνει» τον μύθο και το έργο του Ευριπίδη, ξεκινώντας από ένα προσωπικό του «τραύμα».

medea-louder003

Συμμετέχοντας και ο ίδιος στη δράση, μπορεί σε στιγμές οι παρεμβάσεις του να μοιάζουν υπερβολικά αυτοαναφορικές ή αυτοαναφορικά υπερβολικές (όπως στη σκηνή που ρίχνει κάτω τον πίνακα με τις σημειώσεις τους), ωστόσο είναι η περίπτωση ενός σκηνοθέτη που παλεύει με τους δαίμονές του και τους δαίμονες του έργου με το οποίο ασχολείται.

Αρκετοί ηθοποιοί σπεύδουν να τον βοηθήσουν, κάποιοι φεύγουν στην πορεία (βλέπουμε και τον εκλιπόντα Μηνά Χατζησάββα). Αυτός που μένει σταθερός είναι, φυσικά, ο Βαγγέλης Μουρίκης. Στην ταινία αρκετές από τις σκηνές θα αναβιώσουν είτε σε αυλές, είτε σε βιομηχανικούς χώρους. Εντυπωσιακή η Γιούκι Κροντηρά ως Μήδεια (μία -αλλά και η βασική- της ταινίας), ενώ ο Βαγγέλης Μουρίκης επιτελεί διαφορετικούς ρόλους (προκαλώντας αβίαστα το γέλιο σε μια στιγμή και κάνοντάς μας να σκεφτούμε πώς θα ήταν η Μήδεια στα ιαπωνικά).

medea-louder-001

Αναζητώντας την αλήθεια, ο Γραμματικός συνομιλεί με το συνολικό έργο του, αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό.

Τελικά να τη δω;

Ενδιαφέρουσα αναζήτηση με έμφαση στο έργο, τον μύθο και τον λόγο του.

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *