ΚΡΙΤΙΚΕΣΣινεμά

Omar

Ο Omar (Adam Bakri) είναι ένας νεαρός που εργάζεται σε φούρνο και ζει στην Παλαιστίνη. Κάθε μέρα αναγκάζεται να περνάει πάνω από το Τείχος της Δυτικής Όχθης, προκειμένου να συναντήσει στην άλλη πλευρά την Nadia (Leem Lubany), την κοπέλα που είναι ερωτευμένος και θέλει να παντρευτεί. Πέρα όμως από την Nadia, στην άλλη πλευρά τον περιμένουν και δύο καλοί του φίλοι, ο αδερφός της Nadia, Tarek (Iyad Hoorani)  και ο επίσης ερωτευμένος με την Nadia, Amjad (Samer Bisharat). Οι τρεις νεαροί παρασυρόμενοι από το πάθος τους για επανάσταση θα συνωμοτήσουν προκειμένου να σκοτώσουν έναν Ισραηλινό στρατιώτη. Το αποτέλεσμα της πράξης τους θα είναι μια καταδίωξη στα σοκάκια της πόλης με τελικό αποτέλεσμα την φυλάκιση του Omar και τον βασανισμό του προκειμένου να μαρτυρήσει τους υπολοίπους συμμετέχοντες στην επίθεση.Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν για τον Omar, εκείνος θα αποφασίσει να συνεργαστεί με τον πράκτορα Rami (Waleed Zuaiter), έχοντας σαν στόχο όχι μόνο να γλυτώσει την φυλακή αλλά και να ξαναδεί την αγαπημένη του.

Το Omar του Hany Abu-Assad, (υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας και βραβευμένο στο Φεστιβάλ Καννών 2013 με το Βραβείο Επιτροπής «Ένα Κάποιο Βλέμμα – Un Certain Regard») διαπραγματεύεται τον έρωτα, την φιλία, την προδοσία και την θέληση για αντίσταση μέσα από τα γεγονότα που ζει ο κεντρικός ήρωας της ταινίας.

Τον Hany Abu-Assad τον θυμόμαστε κυρίως από το Παράδεισος Τώρα (Paradise Now), το οποίο απέσπασε την Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2006 και ήταν υποψήφια για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας αλλά και για το παλαιότερο Ο Γάμος της Ράνα (Rana’s Wedding). Για το Omar επέλεξε να συνεργαστεί με πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς, με εξαίρεση τον Waleed Zuaiter, εκ των οποίων ο Adam Bakri αποτελεί ευχάριστη έκπληξη κυρίως για την έντονη εκφραστικότητα του.

Ο Omar είναι ένας ευαίσθητος νεαρός, ο οποίος δεν δείχνει ίχνος καχυποψίας για τους ανθρώπους που έχει γύρω του. Εμπιστεύεται τους φίλους του και την αγαπημένη του και κάνει να πάντα για να τους προστατέψει, μέχρι την κορύφωση της ταινίας σε ένα ανατρεπτικό φινάλε όπου ο Omar χωρίς να προδώσει τις αξίες του θα έρθει αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα όπου δύσκολα θα πιστέψει.

Με μία κινηματογράφηση όπου μεταδίδει την αγωνία σε στιγμές όπως η καταδίωξη και ο βασανισμός αλλά και τον ρομαντισμό στις στιγμές όπου ο Omar προσπαθεί να φιλήσει, να αγκαλιάσει και να ονειρευτεί το μέλλον με την αγαπημένη του, το Omar είναι μια ταινία που σέβεται την ιστορία και τους ήρωες που αφηγείται.

Γιώτα Τσιορβά

Θυμάται τον εαυτό της να κλαίει επειδή η μαμά της δεν ήθελε να την πάει να δει το «Μπάμπι το Ελαφάκι»... Σκασίλα της για το ελαφάκι, σινεμά ήθελε να πάει… και ακόμα αυτό θέλει… να πηγαίνει σινεμά… να βλέπει ταινίες… με αδυναμία στα κινούμενα σχέδια (όσα χρόνια και αν περάσουν!) και μεγάλη της αμαρτία οι ταινίες με μεταφυσικούς πρωταγωνιστές (βαμπίρ, λυκανθρώπους, ζόμπι κτλ.). Παρ’όλα αυτά θα δει τα πάντα. Και σημαντική σημείωση: δεν έχει κοιμηθεί ποτέ σε ταινία, όσο κουρασμένη και αν είναι, όσο βαρετή και να είναι η ταινία. Αρκεί να είναι σινεμά… χόμπι, ανάγκη, εξάρτηση, έρωτας…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *