Paperman, όνειρα απο χαρτί και μολύβι
Πολλές φορές το νέο εμπνέεται από το παλιό για να αναπτυχθεί. Βλέποντας τις προάλλες την πρώτη παρουσίαση στο youtube ολόκληρη την ταινία κινουμένων σχεδίων “Paperman”, είχα μπερδευτεί. Φαινόταν να είχε την γνώριμή αισθητική των παραδοσιακών ταινιών της Disney όπου όλα ζωγραφίζονταν με το χέρι αλλά και σημεία όπου έπαιρνα όρκο ότι είχαν γίνει με υπολογιστή. Διαβάζοντας αργότερα για το θέμα αυτό κατάλαβα ότι αυτό ακριβώς ήθελαν να πετύχουν.
Το “Paperman” είναι φέτος υποψήφιο για Oscar ταινιών κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους και προβάλλεται στις αίθουσες του σινεμά πριν την ταινία Wreck-It-Ralph. H Disney συνδύασε με πρωτόγνωρο τρόπο το CG (κινούμενα σχέδια με υπολογιστή) με παραδοσιακά Hand Drawn animation (κινούμενα σχέδια ζωγραφισμένα με το χέρι). Ουσιαστικά το Paperman είναι ένα υβρίδιο που ενώνει την διάσταση και το βάθος που έχουν οι ψηφιακές ταινίες με την αφηρημένη ζεστασιά που είχαν τα παραδοσιακά κινούμενα σχέδια. Προσαρμόζεται λοιπόν το 2D πάνω στο 3D για να δημιουργηθεί μια μοναδική συναισθηματική σύνδεση.
Ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης της ταινίας John Kahrs σε πρόσφατη συνέντευξη του για το “The Making of Paperman” δήλωσε:
Τα παραδοσιακά σχέδια έχουν μία πραγματικά ισχυρή επίδραση στον θεατή, μπορούν να μεταδώσουν πολύπλοκα συναισθήματα όπως θυμό, έκπληξη, αγωνία με μόλις μερικές γραμμές ενός μολυβιού. Εκεί δηλαδή που τα ψηφιακά κινούμενα σχέδια έχουν τρομερή δυσκολία.
Η τεχνολογία που αναπτύχθηκε από το στούντιο για να το πετύχει αυτό ονομάστηκε “Meander” (Μαίανδρος δηλαδή….). Με απλά λόγια αυτό που κάνει είναι να επιτρέπει στα 2D σχέδια να “κολλάνε” πάνω στην ψηφιακή ταινία. Πρώτα οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα δημιουργούνται ψηφιακά και μετά μέσω του προγράμματος “Μαίανδρος” επικολλούνται κατά κάποιο τρόπο τα παραδοσιακά δυσδιάστατα σχέδια πάνω στα ψηφιακά. Το αποτέλεσμα δίνει μία τρισδιάστατη αίσθηση που είναι πρωτόγνωρη σε παραδοσιακά κινούμενα σχέδια. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι έγινε ένα είδους high tech Rotoscoping (Rotoscoping αποκαλούνται οι ταινίες οι οποίες γυρίζονται κανονικά (με ηθοποιούς, πλατό κλπ) και αργότερα “ντύνονται” καρέ το καρέ με animation). Κατά την διάρκεια δημιουργίας της ταινίας υπήρχαν πολλά πέρα-δώθε ανάμεσα στο 2D και 3D μιας και ο σκηνοθέτης ήθελε να βρίσκει πάντα την χρυσή τομή. Αναλυτικά περιγράφεται η τεχνολογία σε αυτό το άρθρο και υπάρχει και ένα αναλυτικό βιντεάκι το οποίο αν και πολύ διαφωτιστικό είναι “βαρύ” σε τεχνικούς όρους οπότε καταναλώστε το με προσοχή.
Βέβαια δεν χρειάζεται κανείς να τα ξέρει όλα αυτά για να απολαύσει αυτό το μικρό αριστούργημα, και όπως έγραψαν σε κάποιο blog “αν την δείτε μπορεί κάλλιστα να σας χαρίσει τα πιο ωραία 6.5 λεπτά που θα περάσετε σήμερα”
