Σινέ-προτάσεις για το Τριήμερο
Επιτέλους, το πρώτο τριήμερο είναι γεγονός!
Και επειδή το μόνο καλύτερο από ένα τριήμερο είναι… δύο τριήμερα (!) όλοι νοιώθουμε αναπτερωμένοι γνωρίζοντας ότι και το επόμενο σαββατοκύριακο πάλι τριήμερο θα έχουμε. Είναι και στο φόρτε της η αποκριά που δεν γιορτάστηκε ανάλογα φέτος. Δηλαδή με άλλα λόγια, για να σας το κάνω πιο λιανά, γλιτώνουμε από μια μέρα εργασίας, σχολείο ή υποχρεώσεις κάθε βδομάδα. Ξέρω ότι ήδη έχετε αρχίσει να το γιορτάζετε ο καθένας με το δικό του τρόπο. Μέχρι να φτιάξετε την ουρά του χαρταετού σας, δείτε μερικές προτάσεις από τον θείο Γκίμλι για αυτό το πρώτο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας:
Πρόταση 1: Θεσσαλονίκη
Σήμερα είχαμε την επίσημη έναρξη του 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/κης. Η συμπρωτεύουσα που έχει μπει στο ρυθμό του φεστιβάλ μέρες τώρα θα γίνει για τις επόμενες μέρες το πιο hot spot της Ελλάδας για όλους τους σινεφίλ. Όλη η πόλη έχει γεμίσει με πρόβατα, εφόσον το συγκεκριμένο ζώο είναι η μασκότ του φετινού επετειακού φεστιβάλ και δίνει το σύνθημα να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Αν θέλετε να είστε μόνο με τις μάζες, λοιπόν παρακάμπτετε την πρόταση 1 και πάτε αμέσως στην επόμενη πρόταση. Το φεστιβάλ φιλοξενεί 196 ταινίες που παίζονται παράλληλα στις έξι αίθουσες, επομένως κάντε προσεκτικές επιλογές για να μη χάσετε κάποια που σας ενδιαφέρει.
Γιατί μας αρέσει το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ; Πρώτα απ’ όλα διότι είναι πιο καθαρό και αυθεντικό. Ένας βασικός λόγος που με κουράζουν οι ταινίες, μια δυσαρέσκεια που εκφράζω συχνά -ιδίως φέτος- ταινίες που λένε ότι βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, καταστάσεις ή ονόματα, ακόμα και ταινίες που το υπονοούν. Βλέποντάς τες βέβαια βλέπει κανείς ότι ξεφεύγουν εντελώς από αυτά και εκφράζουν γνώμες ή απόψεις. Αυτό στα ντοκιμαντέρ δεν συμβαίνει. Ακόμα και τα ντοκιμαντέρ που παίρνουν θέση έχουν την κάμερα σαν όπλο τους και τα πλάνα τους για επιχειρήματα. Ένα ακόμα στοιχείο που πρέπει να αναφέρουμε είναι το πόσο έχει ανέβει η ποιότητα των ντοκιμαντέρ τα τελευταία χρόνια. Βλέπουμε εκτός από τα ενδιαφέροντα θέματα και προσεγμένες εικόνες, ωραία φωτογραφία και αρμονικό μουσικό ντύσιμο. Τέλος, από προσωπική μου εμπειρία, ενώ σε φεστιβάλ ταινιών μου έχει τύχει συχνά να δω ταινίες επιεικώς απαράδεκτες, πειραματικές ή και προσβλητικές, που ακόμα κι αν πρέπει να γράψω για αυτές μου είναι βασανιστήριο να περιμένω να τελειώσουν, στα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ συνήθως αυτό δεν μου συμβαίνει.
Διαβάστε επίσης: 15o ΦΝΘ: Μην είσαι πρόβατο!
Για το πρόγραμμα του φεστιβάλ από τη σελίδα του πατήστε εδώ (για να δείτε το πρόγραμμα σε pdf πατήστε εδώ)
Πρόταση 2: Μετέωρα
Κοντά στην Καλαμπάκα και τα Τρίκαλα είναι τα μαγευτικά Μετέωρα, ένας ωραίος προορισμός για τριήμερο. Το μαγευτικό τοπίο με τα απόκρημνα βράχια αποκαλύπτει το μεγαλείο της φύσης όσο και το μεγαλείο της πίστης αυτών των μοναχών με πείσμα και αφοσίωση κατάφεραν να φτιάξουν αυτές τις καταπληκτικές μονές που πραγματικά μερικές από αυτές κρέμονται από το βουνό. Ακόμα και με τα σημερινά μέσα θα ήταν δύσκολο να χτιστούν, πόσω μάλλον με τα τότε δεδομένα όπου άνθρωποι γαντζωμένοι πολλές φορές με τα νύχια από τους βράχους σκαρφάλωναν για να τις κατασκευάσουν. Σήμερα διατηρούνται ακόμα αρκετές μονές, περισσότερο άξιες επίσκεψης είναι τρεις … Τέλος αν φτάσετε ως εκεί μπορείτε να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να πάτε προς Περτούλι και Ελάτη ή προς τη Λίμνη Πλαστήρα.
Το τοπίο εκτός από θρησκευτικό προορισμό αποτελεί και πόλο έλξης αρκετών επιδέξιων ορειβατών. Αν πρόκειται να επιδοθείτε σε τέτοιου είδους σκαρφαλώματα να είστε προσεκτικοί η δυσκολία είναι πολύ μεγάλη και κάθε χρόνο χάνουμε κάμποσους εκεί!
Ένα τόσο εντυπωσιακό τοπίο είναι λογικό να μην έχει περάσει απαρατήρητο από τους ανθρώπους του σινεμά κι έτσι έχουν γυριστεί αρκετές ταινίες. Η πιο γνωστή μια από τις καλύτερες παλιές ταινίες Μπόντ, Για τα Μάτια σου Μόνο (For your Eyes Only, 1980) είχε αρκετές σκηνές στα Μετέωρα και μάλιστα στη Μονή Βαρλαάμ. Τον βρετανό πράκτορα 007 υποδύεται ο Ρότζερ Μουρ, ο οποίος κυνηγά έναν Έλληνα κακοποιό ονομαζόμενο Αριστοτέλη Κριστάτο! Είναι από τους λίγους χειμερινούς προορισμούς που γυρίστηκαν ταινίες καθώς οι περισσότερες επιλέγουν ελληνικά νησιά.
Πρόταση 3: Ταινίες Εβδομάδας
Ακόμα κι αυτοί που δεν θα φύγετε είστε αρκετά τυχεροί. Πλέον έχετε μπόλικο χρόνο στη διάθεση σας να ξεκουραστείτε, να χαλαρώσετε, να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, να βγείτε να διασκεδάσετε, να μιλήσετε με φίλους που ίσως έχετε χαθεί με το άγχος και τους ρυθμούς της καθημερινότητας. Μέσα σε όλα αυτά μπορείτε να βάλετε και το σινεμά που ίσως σας έχει λείψει. Η κλασική σας δικαιολογία ότι είστε κουρασμένοι δεν μπορεί πια να ισχύει.
Ένα στα υπέρ αυτής της πρότασης είναι ότι παίζονται αρκετές ταινίες αυτή τη στιγμή στους κινηματογράφους και για όλα τα γούστα. Όχι όπως όταν βγήκε το Χόμπιτ, που θες δε θες αυτό είχε μόνο όπου κι αν πήγαινες!
Από τις καλύτερες ταινίες στις αίθουσες είναι Το Πρόσωπο της Ομίχλης. Μια ακόμα καλή επιλογή είναι Τα παιδιά του πολέμου (μια πολύ καλή πρόταση από τη Γερμανία). Ένα ενδιαφέρον θριλεράκι με γνωστό κάστ είναι το Side Effects αν και δεν είναι Σόντεμπεργκ! Αφήστε που μπλέκεται λίγο σεναριακά, παρόλα αυτά είναι μια αξιοπρεπής επιλογή. Κατά τη γνώμη μου μείνετε μακριά από το αρρωστημένο Paperboy (Διαβάστε την κριτική μας Paperboy Trash Double) και το πολύ μέτριο Σαββατοκύριακο στο Χάιντ Παρκ.
Για τους μικρούς μας φίλους έχουμε νέα προσθήκη το Tad, ο Χαμένος Εξερευνητής, ενώ συνεχίζεται ο Μάγος του Οζ σαν μέγας και παντοδύναμος που λένε ότι είναι (διαβάστε τον αναλυτικό με πολλά υπο-άρθρα Φάκελο: Μάγος του Οζ).
Από περιπέτειες μπορεί να μην υπάρχει κάποιο βαρύ όνομα, αλλά το Stolen με τον Νίκολας Κέιτζ βλέπεται ευχάριστα. Ήταν μάλιστα και το πρώτο μου άρθρο ως σινεπιβάτης: Stolen και μας κλέψαν το χρόνο που χάσαμε!
Ο ελληνικός κινηματογράφος που έχει την τιμητική του αυτή την περίοδο προβάλλει την πολύ ενδιαφέρουσα μικρού μήκους The Capsule, που παίζεται μαζί με το Χιγκίτα. Τα δυο έργα τα είχαμε δει στο φετινό Φεστιβαλ Κινηματογράφου Θεσ/κης και σας έχουμε γράψει αναλυτικά αφιέρωματα: The Capsule και Χιγκίτα Oh Boy! Επίσης, έχουμε το Ένα Πλοίο για την Παλαιστίνη του Νίκου Κούνδουρου και την χαοτική κωμικοτραγική Μια Νύχτα στην Αθήνα του Δημήτρη Αρβανίτη.
Γνώμη μου να αποφύγετε τον Ακάλυπτο με τον Πέτρο Φιλιππίδη. Εκτός του ότι έχει καταντήσει κουραστικό σε περίοδο κρίσης να προσπαθεί τόσο απροκάλυπτα να βγάλει εύκολο κέρδος η ταινία δείχνει υποδεέστερη της τηλεοπτικής σειράς που αγαπήθηκε από το ελληνικό κοινό. Μετά τον Ηλία του 16ου και το διαφημιστικό του Μπακαλόγατου ακολούθησε η άρνηση του ηθοποιού (όπως και του Γιάννη Μπέζου) να κατεβούν οι τιμές λόγω κρίσης στα θέατρα που με βρίσκει εντελώς αντίθετο. Τέλος, όταν το καστ της αυθεντικής σειράς είναι ακόμα εν ζωή πιστεύω ότι είναι μεγάλη αστοχία η επιλογή διαφορετικών ατόμων. Τουλάχιστον αν ήταν να αλλάξουν τα πρόσωπα ας έδιναν τη θέση τους σε κάποια από τα πολλά νέα ταλέντα κι όχι στο κατεστημένο.
