Βρωμόκοσμος: οι κάτοικοι μιάς στέρφας γης

Ανέκαθεν θεωρούσα Λυδία λίθο της υποκριτικής ικανότητας ενος ηθοποιού, το δανεισμό της φωνής του σε χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, ή άλλων κατασκευών animation. Το να μπορείς να φορτίζεις ένα σύνολο γραμμών που κινούνται και να δημιουργείς ολόκληρη προσωπικότητα “πίσω” τους με μόνη τη χροιά της φωνής σου και τον επιτονισμο των λέξεων, είναι πιστεύω επίτευγμα. Η ταινία του Gore Verbinski Rango αποτελεί ένα πολύ διασκεδαστικό δημιούργημα με φοβερούς τίτλους έναρξης-λήξης, εκρηκτική μουσική απ΄τον Hans Zimmer και άπαιχτη ερμηνεία στον ομώνυμο ρόλο του καπάτσου χαμαιλέοντα, απ΄τον Johnny Depp. Πολύ αστεία επίσης, είναι η τετραδα των πτηνών-μπούφων με τα σομπρέρος και τις κιθάρες, που παρεμβαίνουν εν είδει παρατηρητών του δράματος, σε τακτά διαστήματα. Το πρωτότυπο στοιχείο αυτου του animation έγκειται στην ενσωματωση των κλισέ που συναντουσαμε στις ταινίες γουέστερν, και την τοποθέτησή τους γύρω από ένα προβλημα το οποίο δυστυχώς εκτιμάται ότι θ’ αποτελέσει αιτία παγκοσμιων συρράξεων στο μελλον: τ’αποθεματα πόσιμου νερού.

Η Βρωμόπολη( δικη μου μετάφραση, του Dirt Town) ταλανίζεται απο καθολική ξηρασία, λογω όπως αποκαλύπτεται , των αχαλίνωτων επιχειρηματικών σχεδίων ενός πλούσιου τύπου, που εχει τη μορφή γηραλέας χελώνας, καθηλωμένης σε αναπηρική πολυθρόνα, ο οποίος διατείνεται πως “όταν ελέγχεις το νερό, ελέγχεις τα πάντα”, ρήση που βρισκει την ευκαιρία να επαληθεύσει. Ο Rango, που εμφανίζεται ξαφνικά σαν από μηχανης σωτήρας , τί ακριβώς είναι,δεν ξερουμε. Ειναι λίγο απ’ όλα. ‘Ολα και τίποτα. Κατ’ ουσίαν είναι ένας ψευτης, ο οποίος φλομώνει τους απελπισμενους κατοίκους της ξεχασμενης πόλης με εντυπωσιακές αφηγήσεις, μ’αποτέλεσμα να χριστεί ο νεος τους σερίφης!
Ο Rango που βρεθηκε ανασκελα στο οδοστρωμα, όταν ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα έκανε το σπίτι του, μία γυάλα με νερό, θρύψαλλα. Ο Rango ειναι χαμαιλέοντας, κυριολεκτικα και μεταφορικά. Ενσωματώνεται στη μικροκοινωνία και υϊοθετει με ζέση το στοχο της- να βρουν το ποσιμο νερό. Δεν υπάρχει λόγος να εκθεσουμε λεπτομερως το σενάριο ,αλλά πρέπει να πούμε ότι η φιγούρα του αηδίαστικού, αποτρόπαιου και ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Κροταλία Τζέηκ ειναι εξαιρετική(τη φωνη του δανειζει ο Bill Nighy). Στο ρόλο του οιονεί μέντορα του ταλαίπωρου χαμαιλέοντα ειναι ο Alfred Molina με τη μορφή ενος μυρμηγκοφάγου(;) και στο ρόλο της έντιμης θαραλλεας νεαρής Μπινς(φανταστειτε το αντιστοιχο της μικρης στο True Grit) εχουμε την πολυλογού Isla Fisher.
Παρά τον “χαζοχαρούμενο” τόνο του, δεν πρεπει να υποτιμηθεί αυτο το animation. Προσέξτε ιδιαίτερα την ανατριχιαστική σεκάνς με τον νταή Κροταλία να εμφανίζεται μπροστα στους κατοικους της πόλης και να ξεμπροστιαζει τον απατεωνα Rango. Και σκεφτείτε, τι ειναι προτιμότερο: ένας “εντιμος” αλλα κατ’ουσιαν τορμοκρατης μαφιόζος, ή ένας ψεύτης ονειροπόλος; Η’ μήπως, τίποτα απ΄τα δύο;Φράνσις