Μαμά, Γύρισα! (Retour chez ma mère)

Ακόμα μία γαλλική κωμωδία στις ελληνικές αίθουσες. Αυτή τη φορά για μία γνώριμη στην Ελλάδα κατάσταση: Η 40χρονη Στεφανί χάνει τη δουλειά της και αναγκάζεται να γυρίσει στην οικογενειακή εστία, προκειμένου να τα βγάλει πέρα. Αλλά η μητέρα της έχει τη δική της ζωή και δεν είναι διατεθειμένη να την εγκαταλείψει, ενώ την αντίθεσή τους στην απόφαση της Στεφανί εκφράζουν και τα αδέλφια της.

Η ταινία πάσχει από την ασθένεια της σύγχρονης κωμωδίας. Δεν είναι αρκετά αστεία και δεν μπορεί να κάνει τον θεατή να γελάσει. Ένας γραφικός χαρακτήρας, μία πληθωρική μητέρα, ένα κρυφό ειδύλλιο, ένα οικογενειακό τραπέζι που πάει στραβά και μυστικά που αποκαλύπτονται αποτελούν τη βασική συνταγή της ταινίας, η οποία είναι σε στιγμές χαριτωμένη (κυρίως εξαιτίας της παρουσίας της Ζοσιάν Μπαλασκό που φαίνεται να διασκεδάζει όλο αυτό το μπλέξιμο), αλλά στην ουσία της δεν είναι ούτε αστεία, ούτε φρέσκια.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρωματική παλέτα, καθώς στην οθόνη βλέπουμε έντονα χρώματα, ζωντάνια (η ζωή της μητέρας σε αντίθεση με εκείνη της κόρης).

Ξέρεις ότι όλα τα μπερδέματα θα λυθούν ευχάριστα και δεν περιμένεις τίποτε παραπάνω. Και στην πραγματικότητα δεν παίρνεις και τίποτα παραπάνω από ένα τηλεοπτικό επεισόδιο που θα μπορούσε να ανήκει στις «Τρεις Χάριτες» (αλλά και εκεί μπορεί να γέλαγες περισσότερο).