Η Ρίκι και η ροκ (Ricky and the Flash)

Η Ρίκι είναι μια τραγουδίστρια κάποιας ηλικίας που παίζει σε μία ροκ μπάντα. Το συγκρότημά της, οι Flash, δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένο: παίζει παλιές και νέες επιτυχίες σε ένα μπαράκι με λιγοστούς θαμώνες. Όταν ο πρώην σύζυγος της Ρίκι θα της τηλεφωνήσει για να της πει ότι το διαζύγιο της κόρης τους την έχει φέρει στα όρια της συναισθηματικής κατάρρευσης, η Ρίκι θα κληθεί να επιστρέψει στην οικογένειά της και να αντιμετωπίσει τα λάθη του παρελθόντος.

Η αγαπημένη μας Ντιάμπλο Κόντι (Juno) φέρνει στην οθόνη μια ακόμα ιστορία γυναικών και των σφαλμάτων τους. Έχει την τύχη, δε τον κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας να ερμηνεύει η υπέροχη Μέριλ Στριπ. Αντίθετα, όμως, από τις προηγούμενες δουλειές της Κόντι, αυτή τη φορά το σενάριο χάνει το επίκεντρό του γρήγορα.

Για ποιο πράγμα θέλει να μιλήσει η ταινία; Για τις δυσκολίες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη μια γυναίκα που προσπαθεί να κυνηγήσει το όνειρό της; Για το ποιους πληγώνουν τα όνειρα αυτά στην πορεία; Για τον έρωτα μετά τα 60; Ή μήπως αποτελεί έναν φόρο τιμής στη ροκ μουσική;

Όπως και στο Young Adult, το σενάριο εμπεριέχει το στοιχείο της επιστροφής στην ιδιαίτερη πατρίδα -αγαπημένο θέμα των αμερικανικών ταινιών- και σε όλα αυτά που αφήνει κάποιος πίσω του. Ωστόσο, πολύ γρήγορα ξεπερνά το «εμπόδιο» της πολύχρονης απουσίας της μητέρας, βάζοντας τα παιδιά τους να την αποδέχονται πολύ γρήγορα. Από εκεί και πέρα η ταινία στρέφει το ενδιαφέρον της σε μία σειρά θεμάτων, χωρίς τελικά να εμβαθύνει σε κανένα από αυτά.

Η Κόντι έχει δηλώσει ότι εμπνεύστηκε την ηρωίδα της από την… πεθερά της και φαίνεται ότι την ενδιαφέρει και η ροκ κουλτούρα και το πώς διαχειρίζεται κανείς την επιτυχία, ενώ έχει δηλώσει ότι το Flash του συγκροτήματος παραπέμπει και στην «φλασιά» που τρώει η Ρίκι όσον αφορά τις πράξεις της.

Τελικά, αρκεί το να έχεις μία εξαιρετική ηθοποιό στον κεντρικό ρόλο; Μάλλον όχι. Η Μέριλ Στριπ είναι πολύ καλή και πιθανότατα να τη δούμε και πάλι υποψήφια για Όσκαρ, αλλά η Τζούλιαν Μουρ σε έναν αντίστοιχο ρόλο στο What Maisie did ήταν πολύ καλύτερη. Ευχάριστη έκπληξη η κόρη της Μέριλ Στριπ, Μάμι Γκάμερ στον ρόλο της καταθλιπτικής κόρης της Ρίκι. Εάν ο ρόλος της ήταν μεγαλύτερος ίσως μιλούσαμε και εδώ για μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Όσο και αν είναι ένα θέμα που έχουμε ξαναδεί, θα ήταν προτιμότερο η ταινία να επικεντρωθεί σε ένα θέμα: στις θυσίες που χρειάστηκε να κάνει η Ρίκι και στην κατανόηση του πόνου που αυτές προκάλεσαν.

Όσον αφορά τη σκηνοθεσία του Τζόναθαν Ντέμι (Η Σιωπή των Αμνών) είναι μάλλον διεκπαιρεωτική.  Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγός εταιρεία Tristar -θυγατρική της Sony- προωθεί το τραγούδι Cold One, ένα τρυφερό και με αρκετούς συμβολισμούς για την ταινία κομμάτι.

Τελικά να τη δω;   

Μία Μέριλ δεν αρκεί για να φέρει την άνοιξη. Ούτε μία Ντιάμπλο Κόντι εδώ που τα λέμε. Η Ρίκι και η Ροκ είναι απλά μία μέτρια ταινία που δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να πρωτοπεί.

Fun trivia: Η Μέριλ Στριπ και ο Κέβιν Κλάιν είχαν ξανασυνεργαστεί στην Εκλογή της Σόφι. Τότε η Στριπ ήταν έγκυος στην Μάμι Γκάμερ, η οποία στη Ρίκι και τη Ροκ ερμηνεύει την κόρη της Στριπ και του Κλάιν.