Σον το πρόβατο

Τι συμβαίνει όταν ένα πρόβατο αποφασίσει να πάρει μια μέρα ρεπό;; Η πιο αυθόρμητη απάντηση είναι τίποτα, όμως η ταινία Σον το πρόβατο έρχεται να αποδείξει ότι μια τέτοια διάθεση από ένα απλό προβατάκι μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή μιας ολόκληρης φάρμας συμπεριλαμβανομένου και την εξαφάνιση του ιδιοκτήτη της.

Η ταινία του Σον αποτελεί μια ακόμα παραγωγή της Aardman Animations, της βρετανικής εταιρείας που έχει δημιουργήσει τα Οι κότες το ‘σκασαν και Γουάλας και Γκρόμιτ. Βασισμένο στην ίδια τεχνική του stop motion φιγούρων που έχουν κατασκευαστεί με πηλό (Claymation) το Σον το πρόβατο προέρχεται από μία σειρά του BBC με πρωταγωνιστή τον Σον και την παρέα του (η οποία αποτελεί και spin off, καθώς ο Σον πρωτοεμφανίζεται στην σειρά Γουάλας και Γκρόμιτ).

Αυτή την φορά οι πήλινες δημιουργίες είναι πρόβατα και όχι κότες. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Σον, που βαρέθηκε την ρουτίνα των εργασιών της φάρμας και την καθημερινή μονοτονία. Έτσι αποφασίζει να κοιμίσει τον ιδιοκτήτη, να κοροϊδέψει και τον φύλακα σκύλο, Μπίτζερ, και να κερδίσει κάποιες ώρες ανεμελιάς γι’ αυτόν και το υπόλοιπο κοπάδι. Όμως η κατάσταση δεν θα πάρει την τροπή που έχει υπολογίσει ο Σον. Αναποδιές που συμβαίνουν η μία μετά την άλλη θα οδηγήσουν σε δυσάρεστα αποτελέσματα με την κατάληξη του ιδιοκτήτη στο κέντρο της πόλης να πάσχει από αμνησία, ανίκανος να επιστρέψει πίσω στην φάρμα. Στην προσπάθεια τους τα πρόβατα να επαναφέρουν την ηρεμία στην οποία έχουν συνηθίσει, θα ξεκινήσουν το μεγάλο ταξίδι για την πόλη και θα μπλέξουν σε συναναστροφές με ανθρώπους και σκύλους με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα.

Οι, απαραίτητοι, κακοί χαρακτήρες – στην προκειμένη περίπτωση ένας μπόγιας- θα έρθουν να βάλουν εμπόδια στον Σον και την παρέα του αλλά και η ομαδικότητα, η συλλογική προσπάθεια, η αγάπη για το αφεντικό και την ασφάλεια που αυτό προσφέρει αλλά και η συμφιλίωση μεταξύ προβάτων και του αιώνιου εχθρού τους, Μπίτζερ, με σκοπό την επιτέλεση ενός κοινού στόχου, αποτελούν βασικά συστατικά της εξέλιξης της πλοκής.

Χωρίς καθόλου διαλόγους (εξάλλου τα ζώα δεν μιλάνε, σωστά;) η ταινία βασίζεται περισσότερο στις χειρονομίες και στους μορφασμούς για να αντλήσει το γέλιο.. και τα καταφέρνει! Απολαυστικό στο σύνολο του αποδεικνύει ότι το αστείο μπορεί να αποδεσμευτεί από τις λέξεις και να βασιστεί απλά και μόνο στην κίνηση. Με αναφορές σε ενήλικες καταστάσεις, όπως η εφήμερη διασημότητα και η επίδραση της μόδας, η ταινία ποντάρει σ’ ένα μεγάλο ποσοστό και στο ενήλικο χιούμορ, με σκοπό οι γονείς να διασκεδάσουν ίσως και περισσότερο από τα παιδιά τους τις περιπέτειες ενός κοπαδιού προβάτων.