Ο Νόμος της Σιωπής (Son of a Gun)

Ένας νεαρός (Μπρέντον Θουάλις) μπαίνει στη φυλακή και μαζί εισέρχεται στον επικίνδυνο κόσμο των βαρυποινιτών, ένα κολαστήριο έτοιμο να τον καταπιεί ζωντανό. Για να μπορέσει να επιβιώσει θα χρειαστεί να βρει γρήγορα σύμμαχους. Όταν προσεγγίζει τη συμμορία του Λιντς (Γιούαν ΜακΓκρέγκορ) για προστασία θα του ζητήσουν ένα αντάλλαγμα που θα τον βάλει πιο βαθιά σε παράνομα και επικίνδυνα μονοπάτια.

Παρόλο που η ταινία κινείται σε παραδοσιακά μονοπάτια και δεν προσφέρει τίποτα το πρωτότυπο στην ανάπτυξη της, διαθέτει δυο στοιχεία που την καθιστούν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Το πρώτο συστατικό είναι ο νεαρός πρωταγωνιστής της, το νέο ταλεντάκι του Μπρεντον Θουάλις που ξεχωρίζει με την καλή του ερμηνεία και το εκφραστικό βλέμμα του. Τον είχαμε δει πρωτίστως σε μικρό ρόλο στο Maleficent και σε πρωταγωνιστικό στο the Signal και στο πιο πρόσφατο Giver (ο Φύλακας της Μνήμης). Θα τον δούμε στο μέλλον και στους νέους Πειρατές της Καραϊβικής στο πλευρό του Τζόνι Ντεπ. Δείχνει ότι είναι βγαλμένος από καλή στόφα και με λίγη τύχη μπορεί να τον δούμε και σε πιο απαιτητικούς ρόλους.

Το δεύτερο θετικό στοιχείο είναι η ενδιαφέρουσα κινηματογράφιση. Το πρώτο μέρος στις φυλακές περιέχει έντονη αληθοφάνεια και πετυχαίνει να μας μεταδώσει την αγωνία και το φόβο του πρωταγωνιστή. Αντίθετα με την πιο ανεξάρτητη ματιά του Ντέιβιντ Μακένζι στο Γροθιές στους Τοίχους, φέρνοντας στο μυαλό το καταπληκτικό Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας (American History X). Βγαίνοντας από το κλουβί στον έξω κόσμο μετατρέπεται σε μια πιο συνηθισμένη υπόθεση ληστείας, με τους συμπλεκόμενους να μην εμπιστεύεται ο ένας τον άλλο, με το κορίτσι και το ρομάντζο, όμως μένει προσκολλημένη  στο κεντρικό χαρακτήρα της και διασώζεται. Η ταινία έχει ενδιαφέρον σάουντρακ που συνεισφέρει κι αυτό στο τελικό αποτέλεσμα.

Το κορίτσι τρόπαιο, η Αλίσια Βικάντερ (Ex Machina, o Έρωτας της Βασίλισσας, 7ος Γιος) δεν χρησιμοποιείται αναλόγως των δυνατοτήτων της. Αυτός που είναι για άλλη μια φορά αμφιλεγόμενη ύπαρξη είναι ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ. Το τρομερό παιδί της Σκωτίας έχει το ρόλο του μεγαλοκακοποιού.  Τον ξυπνά από τον λήθαργο το μυαλό του πιτσιρικά, τον παίρνει υπό την προστασία του και αποκτά για αυτόν μια ιδιόμορφη πατρική φιγούρα, ερχόμενος αναπόφευκτα σε σύγκρουση με τη νεανική κοσμοθεωρία. Η σχέση τους αποκτά δυναμική που προς το τέλος έχει ενδιαφέρον, όταν και οι ρόλοι μαθητή και δασκάλου γίνονται αμφίδρομοι.

Τελικά να τη δω; Ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία και ερμηνείες, σε μια ταινία που μπλέκει θρίλερ φυλακών, περιπέτεια ληστείας και καταδίωξης και δράμα άτυπης σχέσης πατέρα και γιου. Ενώ η ώρα περνά ευχάριστα, είναι φανερή η έλλειψη δυνατού σεναρίου για να διεκδικήσει την προσοχή μας με περισσότερες αξιώσεις.