ΑφιερώματαΘΕΜΑΤΑ

Το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι ένα τεράστιο υπαίθριο σινεμά

Λατρεύω τα καλοκαίρια στην Ελλάδα. Όχι μόνο τον ήλιο, τη θάλασσα, αυτή την αίσθηση ότι ό,τι και να συμβαίνει αρκεί μισή, μία ώρα για να ξεφύγεις και να βρεθείς κάπου που θα σου φέρνει στο μυαλό διακοπές.

Λατρεύω τις κινηματογραφικές βραδιές. Γιατί τα καλοκαίρια, η Ελλάδα είναι ένα τεράστιο υπαίθριο σινεμά. Δεκάδες θερινοί κινηματογράφοι σε κάθε γωνιά μας περιμένουν. Κοντά στη θάλασσα (ανοίγει αυτή την Κυριακή και ο δημοτικός κινηματογράφος Cine Άλιμος δίπλα στη θάλασσα), στο κέντρο της πόλης, με θέα την Ακρόπολη, μικρές αυλίτσες με πολυκατοικίες να ξεπηδούν ένα γύρο.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το καλοκαίρι, όπου και να ταξιδέψεις δεν είναι σπάνιο να βρεις μια προβολή κάτω από τα αστέρια. Στην δική μου την πατρίδα για παράδειγμα, μια παραλιακή πόλη της Πελοποννήσου, αρκεί μόνο ένα πανί και μερικές πλαστικές καρέκλες στην κεντρική πλατεία.

BB6B

Για μερικούς, χρειάζεται και κάτι παραπάνω: Στην Αθήνα έχουμε το Athens Open Air Film Festival που όλο το καλοκαίρι διοργανώνει προβολές σε αναπάντεχες, υπέροχες, πανέμορφες γωνιές της Αθήνας. Η επίσημη πρεμιέρα έγινε ήδη στον Ναό του Ολυμπίου Διός και το πρόγραμμα συνεχίζεται μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου.

Αλλά και το υπέροχο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος πραγματοποιεί κινηματογραφικές προβολές σε χώρους του τεράστιου πάρκου του. Οι προβολές πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή, την επιμέλεια έχει ο Ηλίας Φραγκούλης και περιλαμβάνουν κλασικές ταινίες από κάθε δεκαετία από τα ’30s μέχρι τα ’70s.

Παράλληλα, στον Παρθενώνα Χαλκιδικής λαμβάνει χώρα ο πρωτότυπος θεσμός «Σινεμά στο Χωριό» όπου πραγματοποιούνται υπαίθριες προβολές, σε ένα άκρως παραδοσιακό τοπίο.

4

Αν, πάλι, βρεθείτε στην Πάτμο στα τέλη Ιουλίου, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Πάτμου που μετρά 6 χρόνια ζωής και περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα από ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ και ομιλίες με κινηματογραφιστές.

Στην Αντίπαρο, ο Λευτέρης Αδαμίδης διοργανώνει από τις 22 Ιουλίου τις Ημέρες Αντιπάρου με προβολή ελληνικών ταινιών και μικρού μήκους. Στη Σύρο γίνονται δύο Φεστιβάλ: Από τις 28 Ιουλίου μέχρι την 1η Αυγούστου έχουμε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου, ενώ τον Σεπτέμβριο λαμβάνει χώρα το Animasyros.

Προβολές δίπλα στο κύμα -κυριολεκτικά- πραγματοποιούνται και στην Κεφαλλονιά από τις 8 έως τις 11 Αυγούστου, με το 2o SeaNema Open Air Film Festival να προβάλλει μικρού μήκους.

Αν ανέβετε στη Θεσσαλονίκη μέσα στο καλοκαίρι, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου όλο και κάτι ετοιμάζει. Να, την Τρίτη 12 Ιουλίου θα γίνει δωρεάν προβολή της ταινίας «Chinatown» του Ρομάν Πολάνσκι στο Λιμάνι, ενώ συνεχίζεται και το «Σινεμά με Θέα» που διοργανώνει το Φεστιβάλ στην οροφή του νέου κτιρίου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.

sinema me thea parousiasi

Στις αρχές Σεπτεμβρίου συναντάμε και το Πικ Νικ Urban Festival με… πικ νικ, μουσική και σινεμά στο πρόγραμμά του. Η διοργάνωση, η οποία πραγματοποιείτο στη Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης, ετοιμάζεται τώρα να ταξιδέψει ανά την Ελλάδα και να «δοκιμαστεί» σε παρόμοιους χώρους -σύμφωνα με τους διοργανωτές.

Μια απλή αναζήτηση στο Internet φανερώνει πολλές άλλες επιλογές: ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Άνδρου για παράδειγμα, Παντελής Βούλγαρης, δεν θα μπορούσε να μην εντάξει και προβολές στο πρόγραμμα (φέτος πραγματοποιείται αφιέρωμα στον Φεντερίκο Φελίνι), ενώ υπαίθριες προβολές βρίσκουμε και στα Χανιά.

Πέρα από το γιασεμί και το αγιόκλιμα, οι υπαίθριες προβολές συμβολίζουν την ανάγκη να είμαστε όλοι μαζί, να βιώνουμε τον καλό καιρό, τα όσα συμβαίνουν επί της οθόνης, να γινόμαστε κοινωνοί της τέχνης, των κινηματογραφικών μύθων, ακόμα -και γιατί όχι- και της ζωής του διπλανού μας (του τρόπου που φέρεται, που χαμογελάει, που ενοχλεί, που μαγεύεται από όσα συμβαίνουν στην οθόνη και κάτω από τον ελληνικό καλοκαιρινό ουρανό).

Αγγελική Στελλάκη

Η πρώτη ταινία που είδε σε κινηματογραφική αίθουσα ήταν το Χορεύοντας με τους Λύκους. Κατά τη διάρκεια του οποίου διάβαζε Μίκι Μάους, σπάζοντας τα νεύρα όλων. Σε σινεφίλ μονοπάτια οδηγήθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μοναχικών κινηματογραφικών βραδινών περιπλανήσεων, διαπίστωσε ότι νοιώθει μια παράξενη ευτυχία, κάθε φορά που τα φώτα χαμηλώνουν, ο ήχος του προτζέκτορα πλημμυρίζει το χώρο και μυρωδιά ποπ κορν ξεχύνεται στην αίθουσα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *