To Sunday 11-12 του Στέλιου Κουκουβιτάκη στην short list του Ibiza Cinefest
Από το τελευταίο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας και τις περασμένες Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας που είδαμε την μικρού μήκους ταινία του Στέλιου Κουκουβιτάκη Sunday 11-12 και την συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει στους cinepivates, μεσολάβησε αρκετός καιρός ο οποίος αποδείχτηκε κερδοφόρος για την πορεία της ιδιαίτερης αυτής μικρού μήκους ταινίας που είχαμε επισημάνει πρώτοι για την ιδιαιτερότητα της αλλά και για το ταλέντο του δημιουργού της. Μία δεκάλεπτη κινηματογραφική έκθεση γεγονότος, συναισθήματος και ανατροπής και χωρίς καθόλου διάλογο-διότι η αλήθεια δεν πλασάρεται στον θεατή αλλά ανακαλύπτεται από τον ίδιο-και με το λαμπρό επιτελείο συνεργατών του, το Sunday 11-12 συνέχισε μια επιτυχημένη πορεία μαζεύοντας βραβεία όπως στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Worldfest Houston των ΗΠΑ (Βραβείο Remi Καλύτερης Ταινίας με ελάχιστο ή καθόλου διάλογο) , βραβεία Oniros στην Ιταλία (Βραβείο Καλύτερης βουβής ταινίας Απρίλιος 2019), στο 10ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Short to the Point της Ρουμανίας (Βραβείο Καλύτερης Δραματικής ταινίας Απρίλιος 2019) και στο 3ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Indie Visions των ΗΠΑ (Βραβείο Καλύτερης Ταινίας μικρού μήκους Μάιος 2019).
Σε συνάντηση που είχαμε με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Στέλιο Κουκουβιτάκη στο Picturehouse Central του Λονδίνου, μας τόνισε την σημασία των Κινηματογραφικών Φεστιβάλ ιδίως για τις ταινίες μικρού μήκους, όπου κόσμος αλλά και άνθρωποι του σινεμά μπορούν να έρθουν σε επαφή με τις συγκεκριμένες δουλειές. Άλλωστε και ό ίδιος είναι πολύ ικανοποιημένος για την πορεία της ταινίας του η οποία είναι ήδη στην βραχεία λίστα του 4ου Ibiza Cinefest, ένα από τα πλέον ανερχόμενα φεστιβάλ ανεξάρτητων ταινιών που θα διεξαχθεί από τις 31 Ιανουαρίου έως 9 Φεβρουαρίου του 2020. Η ταινία διαγωνίζεται μαζί με άλλες 10 μικρού μήκους για το Βραβείο Καλύτερης ταινίας, μεταξύ των οποίων και το How To Be Alone της Kate Trefry, ένα female horror short movie από την σεναριογράφο του Stranger Things.
Συζητήσαμε επίσης για την μεγάλη διαφορά ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κρατικής επιχορήγησης που υπάρχει μεταξύ των χωρών ακόμα και μέσα στην ίδια την Ευρώπη στον τομέα του κινηματογράφου, τα διαφορετικά μπάτζετ των ταινιών, την προσπάθεια που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί μια ταινία μικρού μήκους και την συμβολή των συνεργατών εφόσον συμφωνήσαμε πως το σινεμά είναι συλλογική δουλειά και πως η έννοια του auter έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Για τα επόμενα σχέδια δεν μας αποκάλυψε πολλά, παρά μόνο μια πιθανή υπόσχεση πολύ σύντομα για ένα science fiction project. Ανυπομονούμε και στηρίζουμε ταυτόχρονα!
