Terminator: Genisys
Η αντίσταση βρίσκεται κοντά στη νίκη επί των μηχανών, μέχρι τη στιγμή που το Skynet στέλνει στο παρελθόν έναν Εξολοθρευτή. Ο Τζον Κόνορ αποφασίζει να στείλει στο παρελθόν τον καλύτερό του φίλο, Κάιλ Ρις, για να εξοντώσει τον Εξολοθρευτή και να σώσει τη μητέρα του, Σάρα Κόνορ. Ο Κάιλ πηγαίνει στο 1984, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με εντελώς διαφορετικές πιθανότητες…
Πόσες ταινίες μπορούν πραγματικά να αφηγούνται την ίδια ιστορία ξανά και ξανά και να παραμένουν ενδιαφέρουσες; Ο Εξολοθρευτής είναι μία από αυτές. Η διάσωση της Σάρα Κόνορ ή του Τζον Κόνορ βρίσκεται σχεδόν πάντα στο επίκεντρο της ιστορίας που αφηγήθηκε πρώτος ο Τζέιμς Κάμερον.
Έχοντας κάνει ένα μικρό διάλειμμα χωρίς τον Άρνολντ Σβατζενέγκερ, ο Εξολοθρευτής επιστρέφει. Αλλά δεν πρόκειται για ριμέικ. Αυτή τη φορά η Σάρα Κόνορ δεν θέλει προστασία. Αυτή τη φορά, είναι απολύτως προετοιμασμένη, μία kick-ass ηρωίδα που δεν έχει πρόβλημα να προστατεύσει τον εαυτό της. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει, ανοίγοντας μία σειρά από νέες πιθανότητες.
Αυτό το παιχνίδι με τον χρόνο έχει αν μη τι άλλο ενδιαφέρον. Και πολλοί θα βρεθούν να πουν ότι σεναριακά έχει ελλείψεις ή ότι δεν έχει τη μαγεία των παλαιότερων ταινιών, αλλά τουλάχιστον καταφέρνει και κρατά καθηλωμένο τον θεατή στη θέση του. Αυτή την ιστορία την ξέρει. Αλλά αυτή τη φορά έχει τη δυνατότητα να την ακούσει να του την αφηγούνται με διαφορετικό τρόπο.
Το ταξίδι με τον χρόνο είναι μεν ενδιαφέρον, αλλά είναι και παράλληλα το μεγαλύτερο ελάττωμα της ταινίας. Υπάρχουν στιγμές που γίνεται υπερβολικά μπερδεμένο, μια σπαζοκεφαλιά, ενώ η τάση να βάζεις τον Σβατζενέγκερ να εξηγεί διάφορα για το ταξίδι στο χωροχρόνο και για το πώς λειτουργούν οι μηχανές μάλλον δεν πείθουν. Όσο για τη δράση, υπάρχουν σκηνές που σε κρατά σε εγρήγορση και άλλες που μάλλον αδιαφορείς.
Η ταινία καταφέρνει και διατηρεί το χιούμορ της, κυρίως εξαιτίας της παρουσίας του Σβάρτζι. Ο οποίος αυτοσαρκάζεται και δεν διστάζει να κοροϊδέψει την ηλικία του και τον ρόλο του. Τα προβλήματα ξεκινούν μετά το δεύτερο μισό της ταινίας και οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον Τζέισον Κλαρκ που ερμηνεύει τον Τζον Κόνορ. Μπορεί να είναι καλός ηθοποιός, αλλά εδώ δεν έχει έναν πολύ καλό ρόλο για να αναπτύξει.
Όσο για την Εμίλια Κλαρκ (η Καλίσι του Game of Thrones) είναι αρκετά καλή στον ρόλο της και έχει κάτι από τον αέρα της Λίντα Χάμιλτον.
Μπορεί να μην διαθέτουν την σκηνοθετική ιδιοφυΐα του Τζέιμς Κάμερον, είναι πάντως καλύτερες από τις ταινίες 3 και 4. Ο ίδιος ο Κάμερον έδωσε την ευχή του στην ταινία, λέγοντας ότι «ανανέωσε» τον μύθο και ότι εντυπωσιάστηκε και ο ίδιος.
Από την άλλη, βέβαια, οι παραλληλισμοί με το The Matrix είναι αρκετοί και όχι κολακευτικοί για το Terminator, ενώ σίγουρα όποιος δεν έχει γνώση των προηγούμενων ταινιών, μάλλον καλύτερα να μείνει μακριά από το σινεμά, καθώς το μοναδικό αποτέλεσμα θα είναι να μπερδευτεί.
Τελικά να τη δω;
Αν σας αρέσουν οι δύο πρώτοι Εξολοθρευτές, τότε μάλλον θα βρείτε αρετές στο Terminator: Genisys από το οποίο δεν λείπει το χιούμορ και η αυτοαναφορικότητα.
